بررسي عوامل مؤثر بر طلاق در استانهاي ايران با تأكيد بر عوامل اقتصادي

A Study of the Determinants of Divorce in Iran with an Emphasis on Economic Factors An Application of the Panel Data Model

اين مقاله به مطالعه عوامل مؤثر بر طلاق در سطح استانهاي كشور با تأكيد بر عوامل اقتصادي بويژه ميزان بيكاري و تورم مي‌پردازد. در بخش ادبيات نظري به رويكردهاي اقتصادي و روانشناختي اشاره شده است. براي سنجش تأثير عوامل اقتصادي بر طلاق از متغيرهاي بيكاري و تورم استفاده شده است. ميزان شهرنشيني و تحصيلات عالي نيز به عنوان متغيرهاي كنترلي به الگو اضافه شده است. الگوي تجربي مورد استفاده براي تجزيه ‌وتحليل داده ها، الگوي اقتصادسنجي از نوع الگوي داده‌هاي تابلويي از نوع تأثيرات ثابت است كه از داده‌هاي 28 استان كشور طي دوره زماني 1381 تا 1391 بهره مي‌گيرد. نتايج براوردهاي الگوي تجربي رابطه مثبت و معني‌داري بين طلاق و متغيرهاي مستقل تحقيق را نشان مي‌دهد به طوري كه با افزايش يك درصد بيكاري، 134/0درصد طلاق افزايش يافته است. چنانكه تورم يك درصد افزايش يابد، 133/0درصد طلاق افزايش مي يابد. هم چنين درصورتي كه ميزان تحصيلات عالي يك درصد افزايش يابد، ميزان طلاق 13/0درصد افزايش، و درنهايت اگر ميزان شهرنشيني يك درصد افزايش يابد، ميزان طلاق، 88/2درصد افزايش مي يابد. نتايج براورد تأثيرات استانها حكايت دارد كه عوامل ناشناخته در استانهاي كوچك و مذهبي همچون يزد و قم، تأثير مثبت و در استانهاي بزرگ مثل تهران و خراسان، تأثير منفي بر طلاق داشته است.

This paper studies the factors influencing divorce rate across the provinces of Iran with an emphasis on economic factors, particularly unemployment and inflation. In the literature review, economic as well as psychology literature has been dealt with. To measure the impact of economic factors on divorce rate, unemployment and inflation variables have been examined. The rates of urbanization and higher education have been considered as control variables. The experimental model utilized for data analysis is the econometric model based on fixed effects panel data model benefiting from the data of 28 provinces of Iran over the period 2002 to 2012. The estimation results of the experimental model revealed a significantly positive relationship between divorce and the independent variables: 1 percent increase in unemployment led to 0.134 percent increase in divorce, 1 percent increase in inflation led to 0.133 percent increase in divorce, an increase of 1 percent in higher education led to 0.13 percent increase in divorce and, finally, 1 percent increase in urbanization led to 2.88 percent increase in divorce. The results also indicate that, in small and religious provinces such as Yazd and Qom, these unknown factors have a positive impact on divorce rate and, in big provinces like Tehran and Khorasan, they have a negative impact on divorce rate