تاثير دي كلروفنيل دي متيل اوره (DCMU) بر توان منبع و انتقال دوباره كربوهيدرات هاي محلول ساقه گندم رقم پيشتاز در شرايط خشكي آخر فصل

به منظور بررسي نقش اجزاي نورساخت (فتوسنتز)كننده گندم رقم پيشتاز در پر شدن دانه و انتقال دوباره ذخاير ساقه در شرايط خشكي آخر فصل، آزمايشي گلداني به صورت فاكتوريل دو عاملي در چارچوب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در فضاي باز مزرعه دانشكده كشاورزي دانشگاه ولي عصر رفسنجان در فاصله دي ماه 1390 تا خرداد ماه 1391 انجام شد. عامل اول عبارت از كاهش توان منبع در سه سطح شامل گياه كامل (شاهد)، حذف نورساخت برگ پرچم و حذف نورساخت برگ هاي زيرين و عامل دوم تنش خشكي در دو سطح شامل آبياري كامل (شاهد) و قطع آبياري پس از گلدهي بود. حذف نورساخت با استفاده از ماده بازدارنده نورساخت DCMU انجام شد. نتايج نشان داد كه حذف نورساخت برگ پرچم بر خلاف تيمار حذف نورساخت برگ هاي زير برگ پرچم، سبب كاهش محتواي نشاسته و افزايش محتواي پروتئين آن شد اما اثر معني داري بر وزن دانه نداشت. در زمان رسيدگي، محتواي كربوهيدرات هاي محلول ساقه در تيمار آبياري شاهد تحت تاثير تيمارهاي كاهش توان منبع قرار نگرفت اما با قطع آبياري پس از گلدهي به طور معني داري افزايش يافت و بيشترين ميزان آن در تيمار حذف نورساخت برگ هاي زير برگ پرچم بود. از سوي ديگر، هيچ يك از تيمارهاي قطع آبياري پس از گلدهي و حذف نورساخت برگ ها تاثيري بر محتواي نيتروژن ساقه در زمان رسيدگي نداشتند. به نظر مي رسد كاهش توان منبع در اثر حذف نورساخت برگ هاي زيرين سبب كاهش نياز مخزن به ماده پرورده و نيتروژن و كاهش كارايي انتقال دوباره آنها به سمت دانه مي شود.