تاثير روش هاي خاك ورزي و ارقام نخود (Cicer arietinum) در كشت اول ، بر رشد و عملكرد ذرت علوفه (Zea mays) در كشت دوم

اين تحقيق به منظور بررسي تاثير روش هاي مختلف خاك ورزي و ارقام پاييزه نخود (آرمان، هاشم و ILC-482) در كشت اول، روي عملكرد ذرت علوفه (سينگل كراس 704) در كشت دوم انجام شد. آزمايش به صورت كرت هاي يكبار خرد شده در قالب طرح بلوك كامل تصادفي در چهار تكرار در سال 1391 در مزرعه آموزشي پژوهشي دانشگاه تهران واقع در كرج انجام شد. كرت اصلي شامل نظام هاي مختلف خاك ورزي (خاك ورزي مرسوم، خاك ورزي كمترين و بدون خاك ورزي) بود كه در كشت اول ارقام نخود و در كشت دوم ذرت سينگل كراس 704 به عنوان كرت هاي فرعي در آن كشت شد. در كشت دوم كرت هاي اصلي پيشين به همان روش خاك ورزي در كشت پيش، خاك ورزي شد. ارقام مختلف نخود در كشت اول تاثير معني داري روي عملكرد علوفه ذرت نداشت. بيشترين عملكرد علوفه، مربوط به نظام خاك ورزي مرسوم و كمترين بود. بدليل كمتر بودن هزينه ها در آماده سازي بستر در خاك ورزي كمترين نسبت به خاك ورزي مرسوم، روش خاك ورزي كمترين پيشنهاد مي شود.