تجزيه QTL براي برخي از مشخصه هاي جوانه زني در رگه هاي خالص نو تركيب آفتابگردان در تنش شوري

به منظور بررسي تغييرپذيري هاي ژنتيكي، شناسايي و مكان يابي ژن هاي كنترل كننده صفات كمي (QTL)مشخصه (پارامتر)هاي جوانه زني بذر تحت تنش شوري در گياه آفتابگردان، آزمايشي شامل هشتاد ژن نمون (ژنوتيپ) از يك جامعه خويش آميخته (اينبرد) نوتركيب (RIL) آفتابگردان، ناشي از تلاقي دو رگه يا لاين (PAC2 x RHA266) در يك طرح فاكتوريل در دو شرايط كنترل و تنش شوري در سه تكرار و در شرايط آزمايشگاهي كنترل شده در مجتمع آزمايشگاهي دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقيقات تهران اجرا شد. صفات مورد بررسي شامل زمان لازم براي آغاز جوانه زني بذرها، زمان 50 درصد جوانه زني، زمان بيشترين جوانه زني و درصد جوانه زني بودند. نتايج گوياي معني دار بودن تنش شوري و تاثير ژن نمون ها در همه صفات اندازه گيري شده بود. اگرچه تنش شوري تاثير منفي روي جوانه زني نشان داد، اما معني دار بودن تاثير ژن نمون در تنش نشان دهنده رفتار متفاوت ژن نمون­ها در پاسخگويي به تنش شوري بود. در اين تحقيق، QTLهاي «1.T50%G.16.1» و «2.T50%G.17.1» كنترل كننده زمان 50 درصد جوانه زني بذر در شرايط كنترل و تنش شوري، به عنوان QTLهاي بزرگ تاثير معرفي شدند. همچنين QTLهاي (2.TSG.16.1) و (1.TSG.16.1) كنترل كننده زمان آغاز جوانه زني بذر وQTL هاي (2.PSG.12.1)، (1.PSG.12.1)، (2.PSG.12.3) و (1.PSG.12.2) كنترل كننده درصد جوانه زني بذر به عنوان QTLهاي ساختاري معرفي شدند. از مكان هاي كروموزومي و نشانگر (ماركر)هاي جفت (لينك)شده با آنها در روش گزينش به كمك نشانگر براي بهبود صفت جوانه زني در شرايط شوري پس از آزمايش هاي و تكرارهاي لازم مي توان استفاده كرد.