پديد آورندگان :
Orlando، MS نويسنده .Divislon of Vascular Surgery and Endotovascular Therapy, Johns Hopkins Medical Institutions , , Likes، KC نويسنده .Divislon of Vascular Surgery and Endotovascular Therapy, Johns Hopkins Medical Institutions , , Mirza، S نويسنده .Divislon of Vascular Surgery and Endotovascular Therapy, Johns Hopkins Medical Institutions , , Cao، Y نويسنده .Divislon of Vascular Surgery and Endotovascular Therapy, Johns Hopkins Medical Institutions , , Cohen، A نويسنده .Divislon of Vascular Surgery and Endotovascular Therapy, Johns Hopkins Medical Institutions , , Lum، YW نويسنده .Divislon of Vascular Surgery and Endotovascular Therapy, Johns Hopkins Medical Institutions , , Reifsnyder، T نويسنده .Divislon of Vascular Surgery and Endotovascular Therapy, Johns Hopkins Medical Institutions , , Freischlag، JA نويسنده .Divislon of Vascular Surgery and Endotovascular Therapy, Johns Hopkins Medical Institutions ,
چكيده فارسي :
پيش زمينه: هدف ما ارزيابي پيامدهاي بيماراني بود كه در طي يك دوره 10 ساله به دليل هر سه شكل نشانگان خروجي توراسيك (first rib resection FRR) تحت رزكسيون دنده اول (thoracic outlet syndrome ITOS) قرار گرفته بودند.
طرح مطالعه: بيماراني كه در فاصله زماني بين آگوست 2003 تا پايان جولاي 2013 باFRR درمان شده بودند، با استفاده از پايگاه داده هايي كه به صورت آينده نگر حفظ شده بود، به طور گذشته نگر بررسي شدند.
يافته ها: 538 بيمار به دليل TOS نوروژنيك (308 بيمار، 52٪)، وريدي (261 بيمار، 44٪) و شرياني (25 بيمار، ٪4) تحت 594 مورد FRR قرار گرفتند. 56 بيمار (9/4٪)FRR دوطرفه داشتند. 52 بيمار (8/8٪) داراي دنده هاي گردني بودند. 398 مورد FRR (٪67) در بيماران زن با ميانگين سني 33 سال (دامنه 10 تا 71 سال) انجام شد. 340 مورد از جراحي ها (57٪) در سمت راست بود. 75 كودك (با سن 18 سال و كمتر) تحت FRR قرار گرفتند كه 25 مورد آن در 5 سال اول مطالعه و 50 مورد ديگر در 5 سال دوم انجام شد. در مقايسه دوره 5 ساله دوم با دوره 5 ساله اول، تعداد بيشتري از بيماران TOS وريدي (48٪ در مقايسه با 37٪؛ 0/02 > P) و تعداد كمتري TOS نوروژنيك (48٪ در مقايسه با 58٪؛ 0/05>P) داشتند و بهبود علائم يا برطرف شدن كامل آنها از 93٪ به 96٪ افزايش يافت. عوارض عبارت بودند از: 2 مورد آسيب وريدي، 2 مورد هموتوراكس، 4 مورد هماتوم، 138 مورد (23٪) پنوموتوراكس و 8 مورد (1/3%) عفونت زخم. ميانگين مدت بستري يك روز بود.
نتيجه گيري: در اين مجموعه جراحي از TOSهاي نوروژنيك، وريدي و شرياني، به دليل انتخاب مناسب بيماران نوروژنيك، استفاده از يك پروتكل استاندارد براي بيماران مبتلا به TOS وريدي و مداخله مقتضي در بيماران مبتلا به TOS شرياني، يافته هاي عالي به دست آمد. نقش روزافزوني براي مداخله جراحي در كودكان وجود دارد.
