بررسي عوامل مؤثر بر ارتقاي كيفيت آموزش عالي هنر در ايران (از ديدگاه اعضاي هيئت علمي هنرهاي نمايشي)

آموزش هاي دانشگاهي بالاترين سطح آموزشي هر كشور قلمداد مي شوند و دانشگاه ها بر اساس سطح پيشرفت و نيازهاي جامعه مأموريت هايي مانند آموزش، پژوهش و خدمات تخصصي را بر عهده دارند. كيفيت آموزش دانشگاهي، كيفيت فرايند آموزش و يادگيري، كيفيت مهارت و آموخته هاي دانش آموختگان در آموزش عالي سازماندهي مي شوند. تعليم و تربيت نيروي انساني هنرمند، پژوهشگر، ماهر و كارآفرين در هنر، گسترش آموزش عالي هنر متناسب با نيازهاي جامعه، دانش افزايي و توانمندسازي نيروي انساني از اهداف عمده ي آموزش عالي هنرند. امروزه كيفيت ساختار نظام آموزش عالي هنر و برنامه ريزي آن مطلوب نيست. شناسايي عوامل مؤثر بر ارتقاي كيفيت اين عرصه ي آموزشي، هدف اصلي پژوهش حاضر است. روش پژوهش، توصيفي و از نوع پيمايشي است. جامعه ي آماري پژوهش شامل 140 نفر از اعضاي هيئت علمي دانشگاه صدا و سيما بوده و 103 پرسشنامه تكميل و ارسال شده است. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه اي كه پژوهشگر طراحي كرده است، استفاده شده است. براي روايي محتوايي از قضاوت اساتيد خبره ي هنر استفاده شد و محاسبه ي ميزان پايايي با استفاده از آلفاي كرون باخ، معادل 91 درصد، انجام شد. تجزيه و تحليل داده ها نيز با استفاده از آمار توصيفي و آمار استنباطي (آزمون تي تك نمونه اي و آزمون رتبه بندي ميانگين فريدمن) انجام شد. نتايج پژوهش نشان مي دهند كه به ترتيب عوامل آموزشي، انساني، محيطي و ساختار نظام آموزشي در ارتقاي كيفيت آموزش عالي هنر مؤثرند.