بررسي آسيب پذيري شهر از منظر پدافند غيرعامل (مطالعه موردي: شهر اردبيل)

Deliberation the vulnerability of the city in terms of passive defense (Case Study: Ardabil City)

با توجه به موقعيت استراتژيك ايران در منطقه خاورميانه و تهديدات مستمر كشورهاي همسايه و غيرهمسايه، متأسفانه پروژه‌ها و تأسيسات اقتصادي و زير بنايي بدون ملاحظات دفاعي و امنيتي در شهرها به صورت يك هدف تهديدي قابل دسترس دشمن و هر تهاجمي استقرار يافته‌اند. از اين رو، تحقيق حاضر با هدف بررسي آسيب‌پذيري شهرها از منظر پدافند غيرعامل با مورد نمونه شهر اردبيل انجام گرفته است. اين تحقيق از لحاظ هدف، كاربردي – توسعه‌اي و از لحاظ ماهيت، توصيفي و تحليلي است. در چارچوب مباحث پدافند غير عامل داده‌هاي 18 شاخص در قالب 5 مؤلفه شريان‌هاي حياتي، مراكز مديريت بحران، مراكز نظامي و انتظامي، تجهيزات شهري و مراكز پشتيباني با سه اولويت انهدام راهبردي، رواني و پشتيباني تهيه شد. داده‌هاي گردآوري شده در نرم افزار SuperDecision (تحليل شبكه) وزن دهي، سپس در محيط GISنقشه‌سازي شده است. نتايج به دست آمده از بررسي‌هانشان مي‌دهد، در سطح اردبيل شش پهنه مخاطره‌آميز عمده در شرايط بحران و مستعد آسيب وجود دارد كه مهم‌ترين‌آن‌ها خروجي شمال شرقي اردبيل (ميدان جهاد منتهي به دروازه آستارا)، جهت جنوبغربي اردبيل (از ايستگاه سرعين منتهي به ميدان بسيج و به طرف روستاي شاماسبي) ودر نهايت بخش‌هايي از شمال و شمال غربي اردبيل (ميدان وحدت) با مجموع 17 درصد از كل مساحت كاربري‌هاي سطح شهر بيشترين ميزان آسيب‌پذيري را شامل شده كه علت اين امر وضعيت نامناسب شاخص‌هاي كالبدي و تمركز نهادهاي مديريتي، سازماني، نظامي و استاني در اين مناطق از شهر اردبيل مي‌باشد.

At the moment with regard to geopolitical and geostrategic situation of Iran,  the existence of countless underground resources and the formation of ideological state, unfortunately, in urban areas of the country, especially in Ardabil ,because of its proximity to the border of northern and northwestern borders with knowledge of this particular situation, economic and infrastructural projects and installations have been made without observing and interference of considerations and defense and security arrangements and have become a bare and significant available target for enemy and invading countries. This research aimed to study the vulnerability of Ardabil in terms of passive defense and application development approach in a descriptive and analytical way using 18 effective indicators in form of 5 components of “Lifeline”, “crisis management Centers”, “military and police centers”, “Urban equipment” and “support centers” in three priorities of strategic , psychological and support destruction. Information gathered in the Super Decision software (network analysis) are weighted, then mapped in GIS environment. The results of the studies show that there are six major hazardous zones under crisis conditions and are prone to injury in the Ardabil that the most important of them are the northeast output of Ardabil (Jahad field leading to Astara gate), the southwest of Ardabil (Sarein station leading to the Basij field toward the Sham Asbi village) and finally the north and northwestern parts of Ardabil (Vahdat square), with the sum of (17% of the total land area of the city) have included the highest vulnerability, due to the poor conditions of the physical characteristics and focus on management, corporate, military and state entities in this regions of the Ardabil city.