واكنش ژنوتيپ هاي گلرنگ به تنش شوري از لحاظ صفات مرتبط با جوانه زني و رشد اوليه گياهچه

تنش شوری به عنوان عامل محدود كننده عملكرد، نقش مهمی در كاهش تولید گیاهان زراعی در جهان دارد، بنابراین دستیابی به ژنوتیپ های مقاوم ضروری می باشد. در این آزمایش میزان مقاومت به تنش شوری و اثرآن بر جوانه زنی ورشد اولیه گیاهچه 10 ژنوتیپ 5 در)} اصفهان محلی رقم (Kouse و KM47 ،KM44 ،KM36 ،KM13 ،KM20 ،KM12 ،KM8 ،KM4 KM5 , شامل {گلرنگ سطح مختلف تنش شوری {0)آب مقطر)، 3/0 ، -5/0 ،-1 -و 5/1 -مگاپاسكال} با استفاده از كلرید سدیم مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاكتوریل در قالب طرح كاملاً تصادفی با دو فاكتور ژنوتیپ و تنش شوری و در 4 تكرار در آزمایشگاه تكنولوژی بذر پردیس ابوریحان دانشگاه تهران اجرا شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد كه بین ژنوتیپ ها، سطوح مختلف تنش شوری و اثرمتقابل آنها اختلاف بسیار معنی داری وجود دارد. براساس مدل لجستیك برازش داده شده، غلظتی از نمك كه برای ممانعت 50 درصدی بنیه بذر لازماست سطح شوری 8/0 -مگاپاسكال می باشد. تجزیه خوشه ای با استفاده ازروش s’Ward ارقام مورد مطالعه را در سه گروه مجزا تقسیم بندی نمود. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش ارقام KM5 ،KM12 ،KM36 ،KM20 جزو ارقام متحمل به شوری ورقم محلی اصفهان (كوسه) جزو ارقام مقاوم به شوری درمرحله جوانه زنی ورشد اولیه گیاهچه شناخته شدند.