كتاب جامعه و معناي زندگي از نگاه پيتر كريفت

Peter Kreeft, Ecclesiastes, and the Meaning of Life

برخی از شارحان كتاب مقدس همچون پیتر كریفت مسئلۀ محوری كتاب جامعه را معناداری و پوچی زندگی قلمداد كرده‌اند. این مقاله با روشی تحلیلی معلوم می‌دارد كه معنای معنای زندگی در كتاب جامعه «هدفِ» رسیدن به بالاترین خیر است. اموری همچون حكمت، لذت، ثروت و قدرت، اخلاق و دینداری نزد عده‌ای بالاترین خیر قلمداد می‌شوند كه زندگی را معنادار می‌سازند، اما كتاب جامعه معلوم می‌كند كه این امور به تنهایی نمی‌توانند به زندگی انسان معنا ببخشند و زندگی بدون حضور خداوند پوچ است. بالاترین خیر حقیقی خداوند و ارتباط عاشقانه با اوست. انسان با كاربست عقل خود و آگاهی از پوچی دنیامحوری به سكوت می‌گراید و آنگاه با قلب خود و شنیدن صدای پروردگار ایمان حقیقی می‌آورد و در نهایت در پیوند عاشقانه با خداوند به عنوان بالاترین خیر زندگی را معنادار می‌یابد. مسئلۀ این مقاله به‌رغم اهمیت در مقالات فارسی مورد بررسی قرار نگرفته است.

Some biblical exegetes like Peter Kreeft, believe that the main issue of Ecclesiastes is the problem of the meaning of life and absurdity. By an analytic approach, this article seeks to show that the meaning of the meaning of life in Ecclesiastes is the goal of the highest good. Many people choose wisdom, pleasure, wealth and power, duty and religion as the highest good, but Ecclesiastes makes clear that these things alone donʹt give meaning to the life and the life without the presence of God is absurd. The highest good is God and being in love with Him. By awareness of the absurdity of mundane aspects of life, one’s intellect becomes silent and by hearing the call of God, his heart truly believes in Him and finally, falls in a loving relationship with Him; so he finds the life meaningful.