شماره ركورد :
917466
عنوان مقاله :
ارتباط اميد به زندگي با طرحواره هاي ناسازگار اوليه در مادران كودكان آسيب ديده ذهني شهر كرمانشاه در سال 1393
پديد آورندگان :
ياوري، عبدالرضا نويسنده كارشناسي ارشد گفتاردرماني، گروه گفتاردرماني، دانشكده توانيخشي، دانشگاه علوم پزشكي اراك، اراك، ايران , , سروري، فرانك نويسنده كارشناسي ارشد روانشناسي عمومي، گروه روانشناسي، دانشگاه آزاد تنكابن، تنكابن، ايران , , رضايي، محمد نويسنده Hamadan university of medical sceinces Rezaei, Mohammad , ويسي ، فرزاد نويسنده دانشجوي دكتري گفتار درماني، گروه گفتاردرماني، دانشكده توانيخشي، دانشگاه علوم پزشكي ايران، تهران، ايران , , طهماسبي، بهرام نويسنده علوم پزشكي مازندران Tahmasbi, Bahram , دالوند، حميد نويسنده موسسه توان بخشي ولي عصر(عج) ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393
رتبه نشريه :
فاقد درجه علمي
تعداد صفحه :
8
از صفحه :
32
تا صفحه :
39
كليدواژه :
آسيب ديده ذهني , اميد به زندگي , طرحواره هاي ناسازگار اوليه
چكيده فارسي :
مقدمه: اميد به عنوان يكي از منابع مقابله با مشكلات در انسان عمل مي كند. طرحواره هاي اوليه باورهايي هستند كه افراد درباره خود، ديگران و محيط دارند و به طور معمول از ارضا نشدن نيازهاي اوليه به خصوص نيازهاي عاطفي در دوران كودكي سرچشمه مي گيرند. در اين پژوهش ميزان اميد به زندگي مادراني كه داراي فرزند آسيب ديده ذهني با طرحواره هاي ناسازگار اوليه مقايسه گرديد و ارتباط اميد به زندگي با هر كدام از طرحواره ها مشخص مورد بررسي قرار گرفت. روش كار: مطالعه حاضر توصيفي_تحليلي و از نوع مقطعي بود. نمونه پژوهش شامل 50 نفر از مادران كودكان آسيب ديده ذهني مراجعه كننده به مراكز توانبخشي بهزيستي شهر كرمانشاه در سال 1393 بودند كه به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده جهت جمع آوري داده ها شامل پرسشنامه اميد به زندگي و پرسشنامه طرحواره هاي ناسازگار اوليه بود. اطلاعات بدست آمده با روش تحليل رگرسيون و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج تحليل رگرسيون نشان داد، كه تنها بين طرحواره هاي طرد و رها شدگي (P=0.002)، محدوديت هاي مختل (P=0.007) و ديگر جهت مندي (P=0.003) با اميد به زندگي مادران كودكان آسيب ديده ذهني از لحاظ آماري ارتباط معنا دار وجود دارد. بين ساير طرحواره ها و اميد به زندگي ارتباط معنا داري وجود نداشت. نتيجه گيري: طرحواره ديگر جهت مندي و محدوديت هاي مختل و طرد و رها شدگي در مادران داراي فرزند آسيب ديده ذهني با اميد به زندگي در آنها ارتباط معنادار دارد. در واقع هر اندازه اين طرحواره ها در مادر بارزتر باشد، اميد به زندگي بيشتري در آنان پيش بيني مي گردد. بنابراين از اين طرحواره ها مي توان در افزايش اميد به زندگي مادران كودكان آسيب ديده ذهني استفاده كرد.
سال انتشار :
1393
عنوان نشريه :
پژوهان
عنوان نشريه :
پژوهان
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت