اثر محيط پايه مادري بر تحمل به خشكي ارقام مختلف نخود در مرحله جوانه زني

این تحقیق با هدف بررسی اثر تنش خشكی و تغذیه گیاه مادری بر بنیه بذرهای حاصل ارقام مختلف نخود و جوانه زنـی آن ها تحت تنش خشكی اعمال شده با محلول 8/0 -مگاپاسكال پلی اتیلن گلیكولPEG انجام شد. تیمارهای مزرعه شامل الگوی آبیاری در چهار سطح آبیاری كامل ( شاهد)، قطع آب در مراحل گل دهی، غلاف دهی وگل دهی تا برداشت و محلول پاشی با مواد طبیعی در سه سطح محلول پاشی با آب مقطر (شاهد)، اسید هیومیك و عصاره جلبك دریایی با سه رقم نخود هاشم، 482-ILC و میامی (محلی) بود. آزمایش به صورت اسپلیت اسپلیت فاكتوریل در قالب طرح بلوك های كامل تصادفی در سه تكرار انجام شد. نتایج نشان داد كه بذرهای تنش دیده درشتتر از بذرهای شاهد بودند و درصد جوانه زنی و میانگین مدت جوانهزنی بیشتری در شرایط نرمال و تنش خشكی از خود نشان دادند. محلول پاشی با مواد طبیعی نتوانست اثرات منفی تنش خشكی را كاهش داده به طوری كه درصد جوانهزنی ، میانگین مدت جوانهزنی ، طول ساقه چه و ریشه چه در این بذرها افزایش نیافت. به طور كلی تنش خشكی بر پایه مادری بر تحمل به خشكی ارقام نخود مؤثر بود و در بین ارقام مطالعه شده رقم میامی (محلی) بهتر از سایر ارقام بود. نتایج نشان داد كه با تغییر در محیط پایه مادری می توان جوانه زنی در شرایط تنش زا را افزایش داد.