روشي جديد در تعيين ورشكستگي با استفاده از تحليل پوششي داده ها و تئوري مجموعه هاي راف فازي

در شرايط متغير اقتصادي و نوسانات شديد مالي در محيط هاي تجاري، وجود الگوهايي براي پيش بيني عملكرد مالي شركتها از اهميت بسزايي برخوردار است. يكي از اين موارد پيش بيني وقوع بحران مالي و به عبارت ديگر ورشكستگي است. تحليل پوششي داده ها (DEA) يك ابزار قدرتمند در اختيار مديران است كه عملكرد شركت خود را در فعاليت هاي تجاري محك بزنند. مدلهاي مرسوم تحليل پوششي داده ها ارزيابي كارايي نسبي واحدهاي تصميم گيري (DMU) را در بهترين حالت انجام مي دهند و درواقع در حالت خوشبينانه ارزيابي صورت مي گيرد، ولي مدلهاي ديگري در DEA معرفي شده اند كه قابليت اندازه گيري كارايي با ديدگاه بدبينانه را نيز دارند كه داراي كاربردهاي ويژه خود مانند ارزيابي ورشكستگي مي باشند. اين مقاله با استفاده از نظريه بازي هاي DEA و تخصيص، يك مدل جديد DEA در زمينه ورشكستگي را معرفي مي كند و با تشكيل يك سيستم اطلاعاتي و استفاده از شاخص ها، ورشكستگي و كارايي را با استفاده از مفاهيم DEA راف و راف فازي محاسبه مي كند. نتايج حاصل از مدل در تعيين ورشكستگي بين چند سازمان بررسي و محاسبه شده است.