شناخت تاثير بيكاري در گرايش جوانان به اعتياد با تاكيد بر عوامل جمعيت‌شناختي شهر همدان سال 94

understanding the impact of unemployment on the tendency of youth people to drug addiction with emphasis on demographic factors

اين پژوهش با عنوان «شناخت تاثير بيكاري در گرايش جوانان به اعتياد با تاكيد بر عوامل جمعيت شناختي» انجام‌شده است. روش تحقيق حاضر، روش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري مورد مطالعه را كليه جوانان دختر و پسر معتاد شهر همدان در محدوده سني 15-40 ساله شهرستان همدان در سال 1394 تشكيل داده كه بر اساس اطلاعات موجود تعداد كل اين افراد 2680 نفر است. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران برابر با 336 نفر برآورد شده و واحدهاي تحليل با شيوه طبقه بندي ساده انتخاب گرديدند. براي گردآوري اطلاعات، از يك پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده گرديد. روايي پرسشنامه‌ها به شيوه صوري و محتوايي و سنجش پايايي با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ انجام گرديد كه ميزان پايايي حاصله در تمامي متغيرها بالاتر از 7/0 به‌دست آمد. جهت تجزيه‌وتحليل اطلاعات، از آمار توصيفي جهت توصيف اطلاعات و در بخش آمار استنباطي و جهت آزمون فرضيه‌هاي تحقيق از آزمون‌هاي رگرسيون خطي ساده، t گروه‌هاي مستقل، تحليل واريانس يك‌طرفه و رگرسيون خطي چند متغيري استفاده گرديد. كليه اطلاعات پژوهش با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تجزيه‌وتحليل و توسط نرم‌افزار AMOS آزمون مدل شد. نتايج اين بررسي نشان داد كه بين عوامل سه‌گانه مورد مطالعه در راستاي بيكاري و اعتياد به مواد مخدر يعني نابرابري در فرصت‌هاي شغلي، فقر فرهنگي ناشي از بيكاري، فقر مادي ناشي از بيكاري، و عوامل جمعيت شناختي يعني جنسيت، سن و ميزان تحصيلات هر سه مولفه اقتصادي بر روي گرايش به اعتياد جوانان شهرستان همدان اثر داشته اما از بين مولفه‌هاي جمعيت شناختي تنها سن اثر معنادار داشته و ميزان تحصيلات و جنسيت عوامل اثرگذار بر گرايش به اعتياد مواد مخدر شناسايي نشدند..