اثر تناوب زراعي در تلفيق با كنترل شيميايي بر تركيب جمعيت و تراكم علف هاي هرز مزارع گندم استان گلستان

به منظور بررسي اثر تناوب زراعي در تلفيق با كنترل شيميايي بر تركيب جمعيت و تراكم علف هاي هرز مزارع گندم، آزمايشي با استفاده از گياهان كلزا، باقلا، خلر، سويا، ذرت، پنبه، ارزن در قالب طرح آماري بلوك هاي كامل تصادفي به صورت اسپليت پلات با سه تكرار به مدت پنج سال (85-1381) در ايستگاه تحقيقات كشاورزي گرگان اجرا شد. در اين تحقيق، گياهان تناوبي به عنوان كرت هاي اصلي و دو تيمار كنترل شيميايي و عدم كنترل علف هاي هرز نيز به عنوان كرت هاي فرعي در نظر گرفته شد. انتخاب علف كش ها به نحوي صورت گرفت تا اثر آن ها روي محصول بعدي و نيز ذخيره بذر خاك حداقل باشد. يك ماه قبل از برداشت هر محصول، تنوع و تراكم علف هاي هرز در محل هاي نمونه برداري ثبت شد. نتايج نشان داد كه اعمال تناوب، جمعيت علف هاي هرز بهاره را حدود 36 درصد كاهش داد. اعمال تناوب زراعي مشروط بر اين كه دركشت هاي تابستانه، گياه ذرت نيز در نظر گرفته شده باشد، مي تواند تراكم علف هاي هرز پاييزه را نيز به طور معني داري كاهش دهد. نتايج نشان داد كه تناوب گندم/ذرت با حدود 33 درصد كاهش جمعيت مجموع علف هاي هرز، بيش از نظام تناوبي كه در آن هر پنج سال يك بار ذرت كشت مي شود، موثر است. مبارزه شيميايي عليرغم تاثير خود در هر سال، به تنهايي قادر به كاهش جمعيت علف هاي هرز در دوره زماني اين آزمايش (پنج سال) نبود. اين روش مبارزه با علف هاي هرز وقتي موثر است كه تمام گزينه هاي محصولات كشت تابستاني نظير ذرت، سويا، پنبه و آيش در تناوب در نظر گرفته شوند.