پيش بيني الگوي رويش جودره (Hordeum spontaneum) : آيا اكوتيپ هاي رويش يافته در اقليم هاي مختلف ايران از الگوي متفاوت رويش برخوردارند؟

به منظور بررسي الگوي رويش توده هاي مختلف علف هرز جودره (Hordeum spontanum Koch) در گندم، شش توده جودره جمع آوري شده از مناطق مختلف ايران در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 90-1389 در مزرعه پژوهشي پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران واقع در كرج كشت شدند. جميعت هاي جودره شامل توده­هاي تهيه شده از فارس، خوزستان، خراسان رضوي، كرمانشاه، تهران و قزوين بودند. رابطه رويش تجمعي گياهچه هاي جودره با زمان دمايي با استفاده از مدل سيگموئيدي سه پارامتري توصيف شد. تخمين پارامترهاي تابع برازش يافته براي هر توده نشانگر تفاوت الگوي رويش توده ها بود. توده ها هم از لحاظ زمان آغاز رويش و هم شيب افزايش جميعت گياهچه ها به ازاي دريافت GDD (درجه روزهاي رشد) و هم از نظر بازه زماني متفاوت بودند. رويش گياهچه توده كرمانشاه در متوسط GDD پايين­تري (68 درجه روز رشد) آغاز شد و اين گياهچه­ها زودتر از ساير توده­ها در مزرعه ظاهر شدند. توده خراسان دو هفته ديرتر از توده كرمانشاه (هفته هشتم) با دريافت GDD حدود 6/76 درجه روز­ رشد در مزرعه ظاهر شد. توده­هاي تهران و قزوين اگرچه از لحاظ زمان رويش و مقدار GDD دريافتي با ساير توده­ها اختلاف نشان دادند اما نسبت به هم از لحاظ زمان رويش و مقدار GDD لازم براي رويش، هيچ اختلافي نداشتند. توده فارس بعد از توده­هاي تهران و قزوين با گذشت حدود 4/9 هفته بعد از كاشت با دريافت GDD حدود 4/83 درجه روز رشد، رويش خود را شروع كرد. رويش توده خوزستان حدود 2/10 هفته پس از كاشت با دريافت بالاترين مقدار GDD نسبت به توده هاي ديگر (3/88 درجه روز رشد)، ديرتر اتفاق افتاد. پيش بيني الگوي رويش علف­هرز، امكان اتخاذ زمان مناسب كنترل علف­هاي هرز را فراهم مي­كند.