بررسي لزوم تحقق محكي در ازاي حاكيبا توجه به مراتب مختلف حكايت

An Inquiry into the Necessity of the Realization of Signified for the Signifier Considering the Hierarchy of Signification

با توجه به تضايف دو مفهوم «حاكي» و «محكي»، در صورت تحقق واقعي حاكي، تحقق محكي نيز ضروري خواهد بود؛ اما به رغم تحقق حكايت در همه صور ذهني، محكي تنها در ازاي تصديقات صادق در عالم واقع تحقق دارد. پرسش اين است كه چگونه مي توان مفاهيم و گزاره هاي داخل ذهن ـ غير از تصديقات صادق ـ را داراي حكايت دانست، با اين حال محكي آنها در نفس الامر متناسبشان تحقق نداشته باشد؟ برخي انديشمندان با استناد به ذاتي بودن حكايت، بر اين باورند كه حكايتِ واقعي، منحصر به تصديقات صادق نبوده، در همه انواع مفاهيم و گزاره ها به نحو ذاتي و بالفعل تحقق دارد. استاد مصباح ضمن قبول اصل حاكم بر متضايفان، با قول به مراتب حكايت و معاني مختلف براي آن، تحقق حكايت واقعي را در واپسين مرتبه از مراتب حكايت يعني «حكايت تام» منحصر ساخته اند. بنابراين ديگر لزومي نمي بيند كه براي تحقق حكايت در ديگر مراتب، به دنبال وجود محكي در يكي از عوالم نفس الامري باشيم. در اين مقاله صرفا بر اساس نظريه حكايت شاني، التزام به تحقق واقعي محكي را در هريك از مراتب حكايت دنبال كرده، نظر صحيح را تبيين و بررسي مي كنيم.

Considering the correlation between the “signifier” and the “signified”, if the “signifier” is realized truly, the “signified” would necessarily be realized. In spite of realization of the “tale” in all mental forms, however, the “signified” is realized just in return for true affirmations in real world. The question is “how can one consider the conceptions and propositions inside the mind – except the true affirmations – as having a “signification” while the signified is not realized in their proper fact-itself? Some thinkers adduce the inherent nature of signification to hold that real signification is not restricted to true affirmations; rather, it is realized in all types of conceptions and propositions both inherently and de facto. Master Mesbah, while accepting the principle governing the two correlatives, believes in orders of the “signification” and various meanings for it, and restricts realization of real signification to the last order of the signification, i.e. the “full signification”. Thus, he does not regard it necessary to pursue the “signified” in one of the worlds of fact-itself for realization of the “signification” in other orders. In the present article, we have pursued commitment to true realization of the signified in each order of the signification merely based on the theory of situational signification, investigating and explaining the right opinion.