اثر عمق قرار گرفتن بذر در خاك بر فراواني و قوه ناميه يولاف وحشي (Avena spp.) در شرايط تك كشتي گندم

با توجه به تاثير روش هاي خاك ورزي بر تراكم و توزيع بذور علف هاي هرز در خاك، شناخت و پيش بيني جوانه زني بذور يولاف وحشي در عمق هاي مختلف خاك تحت تاثير شخم براي انتخاب روش خاك ورزي مناسب، ضروري مي باشد. به اين منظور، نمونهبرداري از خاك مزارع در دو مرحله صورت گرفت. در مرحله اول، قبل از شخم بهاره، نمونه گيري از چهار عمق خاك شامل: سطح خاك، عمق هاي صفر تا پنج، پنج تا 10 و 10 تا 15 سانتي متري و در مرحله دوم نمونه گيري بعد از شخم بهاره در چهار عمق شامل: عمق هاي صفر تا پنج، پنج تا 10، 10 تا 15 و 15 تا 20 سانتي متري خاك انجام گرديد. تعداد بذور بصورت آزمون چند مشاهد ه اي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با پنج مشاهده، چهار تيمار (عمق) و چهار بلوك (مزارع) مورد ارزيابي آماري قرار گرفت. كاهش تدريجي تعداد و درصد زنده بودن بذور از سطح خاك به طرف عمق هاي پايين تر در نمونه برداري قبل از شخم بهاره مشاهده شد. بذور سطحي كم ترين سرعت و درصد جوانه زني (35 درصد) را داشتند و بذور قرار گرفته شده در عمق صفر تا پنج سانتي متري خاك از تعداد كمتري نسبت به بذرهاي سطح خاك برخوردار بودند. درصد زنده بودن 96 درصدي بذرهاي نمونه برداري شده بعد از شخم در مقايسه با بذرهاي نمونه برداري شده قبل از شخم با 81 درصد، تفاوت معني دار داشت. نتايج اين آزمايش نشان داد كه بعد از شخم، به دليل بذرهاي تازه ريزش كرده، 28 درصد به مجموع بذرهاي داخل خاك اضافه گرديد و درصد جوانه زني كم بذرهاي جديد در خاك با وجود درصد زنده بودن بالاي آنها مي تواند مرتبط با خواب بذر باشد.