پديد آورندگان :
مقصود، امير حسين نويسنده استاديار گروه انگل شناسي و قارچ شناسي پزشكي، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي همدان، همدان، ايران , , پورمحمدي، علي نويسنده Social Development and Health Promotion Research Center,Kermanshah University of Medical Sciences,Kermanshah,Iran , , حسيني ذيجود، سيد مصطفي نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد انگل شناسي پزشكي دانشگاه علوم پزشكي همدان، همدان، ايران , , توكلي، غفور نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد انگل شناسي پزشكي دانشگاه علوم پزشكي همدان، همدان، ايران , , كوليوند، محسن نويسنده ,
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: بيماري ليشمانيوز جلدي يكي از معضلات بهداشتي در مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري از جمله كشور ايران مي باشد. از اين رو بررسي شيوع و شناسايي كانون هاي جديد اين بيماري در مناطق مختلف ايران امري ضروري مي نمايد. مطالعه حاضر با هدف بررسي شيوع بيماري ليشمانيوز جلدي در شهرستان پاكدشت در سال 1391 انجام گرفت.
روش كار: مطالعه حاضر بر روي 32 بيمار مبتلا به ليشمانيوز جلدي (خشك و مرطوب) مراجعه كننده به مراكز بهداشتي و درماني موجود در شهرستان پاكدشت در سال 1391 انجام شد. به منظور بررسي بيماري، پارامتر هايي همچون ماه هاي بروز در سال مورد مطالعه، سابقه مسافرت بيماران به مناطق آلوده در طي مدت زمان قبل از بروز بيماري، شغل، سن، جنس، محل آناتوميك ضايعه در بدن بيماران، تعداد زخم، جنس و نوع ضايعه از لحاظ مرطوب، خشك مد نظر قرار گرفت.
نتايج: بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش بيشترين ميزان ابتلا در ماه هاي مهر ( 15/53 درصد) و شهريور (75/18 درصد) ديده شد. اكثر بيماران سابقه مسافرت به مناطق آلوده را داشته اند، بطوريكه كه 75/43 درصد بيماران سابقه مسافرت به سبزوار را طي مدت زمان قبل از بروز بيماري داشتند. بيشترين تعداد مبتلايان به ليشمانيوز جلدي زنان خانه دار (34 درصد)، كودكان (87/21 درصد) و رانندگان (6/15 درصد) بودند. و همچنين 62/90 درصد ضايعات معاينه شده از نوع مرطوب بود..
نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصله به نظر مي رسد كه شهرستان پاكدشت كانون بيماري ليشمانيوز جلدي نبوده و بيماري در طي مسافرت بيماران به شهرهاي كانون بيماري همچون سبزوار صورت گرفته است.
