بررسي عوامل اجتماعي مرتبط با ميزان سلامت رواني دانشجويان دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه علامه طباطبايي در سال تحصيلي 90 ـ1389

مقدمه و هدف: سلامت رواني نقش مهمي در تضمين پويايي و كارآمدي هر جامعه ايفا مي كند. از آنجايي كه در فرايند رشد و توسعه فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي جوامع، نيروي انساني نقش اساسي و تعيين كننده دارد و از طرفي دانشجويان از اقشار مستعد و برگزيده جامعه و سازندگان فرداي هر كشور هستند، ارزيابي سلامت رواني آنان از اهميت ويژه اي برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف بررسي عوامل اجتماعي مرتبط با سلامت روان دانشجويان از جمله حمايت اجتماعي، پايگاه اجتماعي و مهارت هاي اجتماعي در سال تحصيلي 90 ـ 1389 در دانشكده علوم اجتماعي علامه طباطبايي انجام گرفته است. روش كار: اين مطالعه مقطعي در سال تحصيلي 1390-1389 در ميان دانشجويان (300 نفر) مقطع ليسانس دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه علامه طباطبايي انجام شد. جمع آوري داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد 28 سوالي سلامت عمومي (GHQ-28) كه در برگيرنده 4 مقياس علايم جسماني، اضطراب و اختلال خواب، اختلال در عملكرد اجتماعي و افسردگي شديد است و همچنين پرسشنامه محقق ساخته حاوي متغيرهاي حمايت اجتماعي، مهارت هاي اجتماعي، پايگاه اجتماعي و اطلاعات دموگرافيك استفاده گرديد. نتايج: طبق نتايج پژوهش حاضر، 3/53% (160 نفر) دانشجويان بر اساس معيارهاي GHQ مشكوك به اختلال رواني هستند. يافته ها نشان داد كه افسردگي در مردان بطور معني داري بالاتر از زنان است. نتايج همبستگي حمايت اجتماعي، مهارت اجتماعي و پايگاه اجتماعي با سلامت روان دانشجويان، بيانگر وجود رابطه مثبت و معني دار بين ميزان مهارت اجتماعي و حمايت اجتماعي با سلامت رواني است. نتيجه گيري: گستره مشكلات روان‌شناختي در ميان دانشجويان متنوع بوده و متاثر از عوامل مختلف مي‌باشد. يافته هاي اين پژوهش دلالت بر اين دارد كه بيش از نيمي از دانشجويان مورد مطالعه مشكوك به اختلال رواني بوده و نيازمند خدمات بهداشت روان مي باشند.