بررسي نگرش دانشجويان دانشگاه رازي كرمانشاه نسبت به رسانه هاي ارتباط جمعي بر اساس نظريه هاي ارتباطي رسانه ها

ين پژوهش بررسي نگرش جامعه دانشجويي دانشگاه رازي كرمانشاه نسبت به نقش رسانه ها به عنوان يكي از دستگاه هاي فراگير، گسترده و در دسترس همگان، بر اساس نظريه هاي ارتباطي رسانه ها ميباشد. روش شناسي: روش پژوهش، از نوع تحليلي و روش تحقيق پيمايشي است. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه خود ساخته برگرفته از 17 نظريه اي است كه به طور مستقيم به تاثير رسانه ها بر مخاطبان پرداخته اند. جامعه مورد پژوهش شامل 385 دانشجو است كه به صورت نمونه گيري طبقه اي هدفمند انتخاب شدند. يافته ها: يافته هاي اين مطالعه نشان ميدهد كه دانشجويان اين دانشگاه در 3 مقطع تحصيلي و 3 گروه آموزشي به ميزان 63/23% با محتواي نظريه هاي ارتباطي رسانه ها موافق هستند. به عبارتي با توجه به اين كه چندين دهه از پيدايش اين نظريه ها ميگذرد و همچنين رسانه هاي نوين ديگري هم كه طي سال هاي اخير به وجود آمده اند، هنوز نظريه هاي موجود همچنان مورد تاييد بوده و قابل بررسي و تبيين ميباشند. در اين پژوهش به 5 فرضيه جواب داده شد. فرضيه ها بر اساس جنسيت، سن، وضعيت تحصيلي و ميزان مطالعه جامعه مورد آزمون قرار گرفت. نتيجه گيري: در مجموع بر اساس اين متغيرها اكثريت فرضيه ها به جز چند مورد محدود، مورد تاييد قرار نگرفتند و رد شدند. يعني عواملي چون جنسيت، سن و وضعيت تحصيلي و غيره كمتر بر نگرش و نظرسنجي دانشجويان نسبت به رسانه هاي ارتباطي تاثير داشتند. يكي از نتايج دور از انتظار در اين تحقيق كه بر اساس نظريه الگوي بصيرت صورت گرفت، عدم تمايل دانشجويان به مشاركت در خبر رساني و دادن اطلاعات به همنوعان خود بود كه نياز به بررسي دقيق تري ميرود.