اثر معنويت درماني بر بهزيستي رواني و راهبردهاي مقابله اي دانشجويان علم اطلاعات و دانش شناسي: مطالعه اي مقدماتي

اين مطالعه بررسي اثرات معنويت درماني بر بهزيستي رواني و كاربرد راهبردهاي مقابله اي دانشجويان سال آخر رشته علم اطلاعات و دانش شناسي بود. روش شناسي: سي و دو دانشجوي سال آخر كارشناسي علم اطلاعات و دانش شناسي دانشگاه پيام نور استان قم كه به دليل كارورزي اشتغالات تحصيلي بيشتري نسبت به دانشجويان اين رشته در سالهاي آغازين تحصيل داشتند به عنوان داوطلب در اين مطالعه شركت كردند. با توجه به اين كه مداخله آزمايشي روي نمونه داوطلب انجام شد مطالعه از نوع نيمه آزمايشي است. نمونه به گونه تصادفي به دو زيرگروه آزمايش و گواه تقسيم شد (3 نفر از گروه گواه از ادامه همكاري سرباز زدند). گروه آزمايش در فاصله پيش آزمون و پس آزمون يك دوره 8 جلسه اي به فاصله يك هفته براي جلسات معنويت درمانگري بر پايه قران كريم را تجربه كردند. داده ها به كمك تحليل كواريانس تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد اين مداخله نمرات بهزيستي رواني را افزايش داده و راهبرد گريز- اجتناب را كاهش مي دهد. همچنين جستجوي حمايت اجتماعي و بازبرآورد مثبت در مقايسه با گروه گواه بالاتر بوده اند. نتيجه گيري: در صورتي كه مطالعات تكميلي اين يافته را تاييد كنند اين مداخله خواهد توانست با كاهش راهبردهاي مقابله اي نارسا، بهزيستي رواني را افزايش دهد.