بررسي و تحليل وضعيت برخورداري و ميزان توسعه يافتگي شهرهاي استان گيلان در سال هاي 1375 و 1390

Analyzing the situation and the level of development of cities of the Guilan province in 1996 and 2011

در استان گيلان، نابرابري و فقدان تعادل در پراكنش بهينۀ امكانات و منابع و تمركز امكانات و خدمات در نخست شهر ناحيه اي (شهر رشت)، عدم تعادل و شكاف توسعۀ بين نواحي استان را موجب شده است. در همين راستا، هدف قرار دادن توسعۀ نواحي و شناسايي نحوه توزيع عدالت اقتصادي اجتماعي ميان نواحي براي كاهش نابرابري هاي ناحيه اي ضروري است. بنابراين، تحقيق حاضر با هدف، شناسايي درجۀ برخورداري نقاط شهري استان گيلان از نظر شاخص هاي توسعه و روند تغييرات سطوح توسعه در سال هاي 1375 تا 1390 انجام يافته است. روش پژوهش مورد استفاده در اين تحقيق توصيفي– تحليلي و از نوع كاربردي است. جهت بررسي وضعيت برخورداري و توسعه يافتگي شهرهاي استان گيلان از 40 شاخص در بخش هاي اقتصادي، فرهنگي و آموزشي، بهداشتي و درماني، مسكن و زيربنايي، تفريحي و پذيرايي وشاخص تلفيقي استفاده شده است. يافته هاي تحقيق نشان داد كه تمركز خدمات و امكانات روز به روز در شهرهاي بزرگ منطقه از جمله رشت، بندرانزلي و لاهيجان بيشتر مي شود و اين امر بر ميزان ناتعادلي و شكاف توسعه بين شهرهاي استان خواهد افزود. بررسي‌هاي تحليلي بيانگر آن است كه يك نوع بي تعادلي در سلسله مراتب توسعه در نقاط شهري استان گيلان، به دليل قرار گرفتن بيشتر شهرها در رديف شهرهاي نيمه توسعه يافته و محروم وجود دارد و در نهايت بر اساس الگوي رگرسيوني محاسبه شده، اولويت پيش بيني درجه برخورداري شهرهاي استان گيلان به ترتيب در شاخص هاي مسكن و زيربنايي، خدمات تفريحي و پذيرايي، شاخص هاي اقتصادي، خدمات فرهنگي و آموزشي و شاخص هاي بهداشتي و درماني مي باشد.

Guilan province, inequality and lack of balance in the optimal distribution of resources and focus on facilities and services at the First City area (Rasht), imbalance and gaps in development between regions has caused. In this regard, the development target areas and identify the distribution of economic justice social areas reduce regional disparities is essential. Therefore, this study aimed to identify the rank of metropolitan areas having the province in terms of development indicators and trend of development levels in the years 1375 to 1390 has done. The research method used in this study cross the dominant approach, it is applied. To check the status of Guilan province gain and development of 40 indicators of economic, cultural, educational, health, housing and infrastructure, recreation and entertainment combined index is applied. Using factor analysis and Mauritius, the degree of development of each province is calculated and ranked. Then, using cluster analysis, urban areas in the province developed, semideveloped and is classified as disadvantaged. Another noteworthy Guilan province in 1996 due compare with 2011, an increase of inequality between the urban areas of the province. And finally calculated based on the regression model, the priority order of the indices to predict degrees of Guilan province in housing and infrastructure, recreational and entertainment services, economic factors, cultural services, education and health indicators are.