بررسي و مقايسه مديريت زمان و فرسودگي شغلي در كاركنان فعال و غير فعال دانشگاه حكيم سبزواري

A study and comparison of time management and job burnout between active and inactive staffs of Hakim Sabzevari University

هدف: هدف پژوهش بررسي و مقايسه مديريت زمان و فرسودگي شغلي در كاركنان فعال و غير فعال دانشگاه حكيم سبزواري بود. روش شناسي: پژوهش حاضر، تحقيقي توصيفي پيمايشي بود. جامعه آماري شامل، كليه كاركنان دانشگاه حكيم سبزواري بود (431 نفر). 225 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار تحقيق، پرسشنامه اي متشكل از سه بخش بود كه پس از تاييد روايي و پايايي، مورد استفاده قرار گرفت؛ پرسشنامه محقق ساخته ويژگي هاي فردي، پرسشنامه فرسودگي شغلي مسلش (1993) و پرسشنامه مهارت هاي فردي مديريت زمان عزيزي مقدم (1385).براي تعيين طبيعي بودن توزيع داده‌ها، از آزمون كلموگروف اسميرنوف استفاده شد. از آزمون تي و تحليل واريانس دو راهه به ترتيب براي مقايسه گروه‌هاي داراي دو گروه مستقل از هم و بررسي اثر متقابل دو متغير مستقل (فعاليت ورزشي و پست سازماني) بر متغيرهاي وابسته(فرسودگي شغلي و مديريت زمان) استفاده شد. يافته ها: براساس يافته‌ها بين فرسودگي شغلي و مديريت زمان كاركنان فعال و غيرفعال، تفاوت معني‌داري وجود داشت. همچنين بين فرسودگي شغلي و مديريت زمان كارمندان و اعضاي هيات علمي فعال و غير فعال ورزشي نيز، تفاوت معني‌داري مشاهده شد. بحث و نتيجه گيري: با توجه به يافته‌ها، احتمالا افراد فعال به فرسودگي شغلي كمتري مبتلا مي‌شوند؛ همچنين احتمالا اين افراد از مهارت مديريت زمان بهتري برخوردار مي‌باشند. ممكن است كاهش فرسودگي شغلي ناشي از فعاليت بدني بتواند براي افراد، فرصت‌هاي بهتري جهت مديريت مناسب تر زمان مهيا كند. اختلاف مشاهده شده بين كارمندان و اعضاي هيات علمي، مي‌تواند ناشي از اختلاف در ماهيت شغل باشد.

Objective: The current study was a descriptive survey research work. Its main purpose was to investigate and compare the time management and job burnout for active and inactive staffs of Hakim Sabzevari University. Methodology: The statistical society of the current research work was all the staffs in Hakim Sabzevari University (431). 225 subjects were selected by simple random sampling. The research tool used was the Maslach burnout (1993) and Azizi Moghaddam time management (2006) questionnaire. The Kolmogrov–Smirnov test was used for the normality of the data distribution. T-test and two-way Anova were used to compare the independent groups and analyze the simultaneous interaction between two independent variables (physical activity and organizational position) and two dependent ones (job burnout and time management), respectively. Results: According to the results obtained, there is a significant difference in job burnout and time management between the active and inactive staffs. Besides there was a significant difference in job burnout and time management active and inactive academics and employees. Conclusion: Based on the results obtained, probably the active staffs catch less job burnout than the inactive ones. Besides probably these people can manage their time better. Likely, a less job burnout due to physical activity may create appropriate opportunities for a better time management. The difference observed between the academics and employees may be due to the difference in the nature of the jobs.