قالب‌هاي معنايي فعل «رأي» در آيات قرآن‌كريم و برگردان فارسي (بر پايه نظريه معناشناسي قالبي چارلز فيلمور)

The Semantic Frames of the Verb “Raʾā” (beholding) on the Holy Koran and the Persian Formats (Based on Charles Fillmore's the Semantic Meaning Theory)

چشم، مهم ترين اندام جسماني به شمار مي رود كه كاربرد آن، دريافت داده هاي گوناگون از محيط بيروني، ذخيره آن در لايه هاي سه گانه ذهن (تخيل، توهم و تعقل) و شكل گيري شناخت است. فعل «رأي» (ديدن)، به عنوان كار اصلي چشم، در تركيب هاي هم نشينيِ گوناگون مي تواند گستره معنايي خود را وسعت بخشد و علاوه بر ديدنِ بيروني، بر ديدن دروني مانند دانستن نيزدلالت كند. بر همين اصل، در برگردان فارسي و تفسير آيات بايد به شبكه معنايي و بافت زباني توجه نمود. در قرآن‌كريم، بنابر اهميت توانايي بينايي انسان در مسير رسيدن به شناخت مفاهيم پيچيده ذهني و غير مادي، فعل مذكور كاربرد وسيعي داشته است. زين رو، جُستار حاضر سعي خود را برآن گذاشته است تا با رويكرد زبان شناسي شناختي و با استناد به روش وصفي ـ تحليلي، قالب هاي معنايي فعل «رأي» را بر پايه نظريه معناشناسي قالبيِ چارلز فيلمور، در آيات قرآن‌كريم و برگردان فارسي آن (مكارم‌شيرازي، ارفع، پورجوادي، خرم دل، الهي‌قمشه اي و صفارزاده) بررسي و تحليل نمايد. در نمونه هاي قرآني مورد بررسي، فعل «رأي» داراي يك قالب معنايي ديداري ـ ادراكي به عنوان قالب معنايي مركزي و چهار قالب شناختيِ باورداشتن، شناختن و دانستن، مشاهده كردن و درك كردناست كه پايه ابتدايي آن، همان ديدنِ ظاهري با چشم سر مي باشد.دستاورد پژوهش، بيان گر آن است كه مترجمين در برگردان فارسي قالب معناييِ مناسب با بافت زباني آيات به خوبي عمل نكرده‌اند؛ ضمن آن‌كه به تفاوت معنايي ميان معادل هاي فارسي هم معنا مانند ديدن و مشاهده كردن، نيز دقت لازم را مبذول نداشته و گاهي به‌جاي يكديگر به كار برده اند.

The eye is the most important body member which is applied for receiving different extern data, saving them in the three layers of mind, that is, (imagination, hallucination, conception) as well as the semantic formatting. The verb “Raʾā” (beholding) as the main work of the eye, has this conception to expand the width of its meaning, it means, plus to the external visiting it can reason the internal too. Holding to this matter in converting the Persian texts and interpreting verses one has to monitorize the semantic coherence as well as the language coordinate. In Holy Koran according to the eyesight ability of the human being achieving the recognition of the complex and abstract concepts of mind is taken into account greatly, hence, the already lecture is trying to analyze, the semantic frames of the verb “Raʾā” (beholding) according to the Fillmore's semantic meanings theory. Using the cognitive linguistic, in the verses (Makarem shirazi, Aerfah, Pourjavadi, Khoram del, Elahi Gomshei and Safarzadeh). In the symbols of the under research Koran the verb “Raʾā” (beholding) has an abstract also concrete frame which is the external the very eye of the head. The outcome of the research shows that the translators in converting the Persian semantic meaning didn’t handle it correctly, considering, language coordinate. It can be said that they didn’t care about well, taking account the gap between Persian equivalences such as, beholding and observing and sometimes they have been used instead of each other.