بررسي جامعه شناختي درماندگي آموخته شده در نهادهاي پزشكي

Sociological Analysis of Learned Exhaustion Stage in Medical Institutions

پژوهش حاضر با هدف بررسي جامعه شناختي درماندگي آموخته شده در نهادهاي پزشكي، به مطالعه ي موردي بيمارستان هاي شهر تهران پرداخته است. درماندگي آموخته شده؛ حالتي است كه موجود درمانده، رويدادها را از كنترل خويش خارج مي بيند و اين باور در او ايجاد مي شود كه رويدادها از حوزه ي پاسخ دهي او بيرون است. جامعه آماري تحقيق بيمارانِ بيمارستان هاي شهر تهران است كه به صورت نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند و به روش پيمايشي مورد بررسي قرار گرفته اند، ابزار گرد آوري اطلاعات پرسشنامه بوده است. همچنين تفاوت ميزان درماندگي در دو جنس زن و مرد مورد بررسي قرار گرفت. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه درماندگي آموخته شده در نمونه با آلفاي83/0و سطح اطمينان (p ≤ 0 /05) وجود دارد. بر اساس نتايج تحقيق رابطه ي بين احساس درماندگي آموخته شده در بيماران و عوامل اجتماعي، مي تواند به سطح نسبتاً پايين عدم كنترل بر شرايط، ناكامي و تزلزل و بي‌ثباتي بين فعاليت فرد و دريافت پاسخ، نسبت داده شود. همچنين بر اساس نتايج به دست آمده از اين پژوهش ميزان ميانگين درماندگي آموخته شده در مردان برابر 051/3 و در زنان برابر 079/3 مي باشد. كه با سطح اطمينان (p≥ 0 /05 ) نشان مي دهد بين درماندگي آموخته شده در زنان و مردان تفاوت معناداري وجود ندارد.

This study focuses on learned exhaustion stage from a sociological perspective. In this study, the term, learned exhaustion stage, refers to a particular situation in which the patients end up with this feeling that things are out of their own control. This study has used questionnaires and collected data from patients in the hospitals of Tehran City. It has found evidence to support the existence of learned exhaustion stage. According to the results of this study, the feeling of learned exhaustion stage is associated with social determinants. This includes such determinants as low level of control on the circumstances, instability between individual activity and receiving appropriate response.