لَري لاودن و استقراء بدبينانه

واقع‌گرايان، با تكيه بر برهان «معجزه ممنوعِ» خود، مي‌گويند كه بهترين تبيين براي موفقيت فوق‌العادۀ تئوري‌هاي علمي اين است كه آنها (تقريباً) صادق هستند؛ اما لَري لاودن، با انتشار مقاله‌اي در سال 1981، يك استدلال تاريخي مهم و تأثيرگذار (مشهور به استقراء بدبينانه) را ترتيب داد كه با اين مدعاي واقع‌گرايان كاملاً مخالفت داشت. طبق نظر لاودن، تاريخ علم، تئوري‌هاي علمي فراواني را به ما عرضه مي‌دارد كه علي‌رغم موفقيت‌شان امروزه معلوم شده است كه صادق نبوده‌اند. بنابراين برخلاف ادعاي واقع‌گرايان، موفقيت را نمي‌توان نشانۀ صدق تئوري‌ها دانست. در اين مقاله ابتدا استدلال لاودن را گام‌به‌گام و با جزئيات و تفصيل لازم معرفي مي‌كنيم و سپس به بازسازي و صورت‌بندي دقيق آن در قالب يك استدلال منطقي مي‌پردازيم. درنهايت پاسخي، از منظر خويش، براي اين استدلال ارائه مي‌كنيم.