شناسايي تنگناها و موانع پيش روي واليبال ساحلي ايران با استفاده از تحليل سوات

مقدمه و هدف: امروزه تغييرات مداومي كه در محيط پديد مي‌آيد سازمان ها را با مسائل و تنگناهاي فراواني مواجه مي كند. مديران اين دوره نيازمند كسب دانش، هوشمندي، تخصص و ديد وسيع تري براي مقابله با تنگناهاي فراروي هستند. هدف از انجام اين پژوهش شناسايي تنگناها و موانع واليبال ساحلي ايران با استفاده از تحليل سوات است. روش تحقيق: روش تحقيق از نوع اكتشافي و  ميداني است. جامعه آماري اين تحقيق شامل 50 نفر از خبرگان واليبال ساحلي كشور هستند. ابزار اين پژوهش پرسشنامه اي محقق ساخته سوات شامل 61 سوال است كه پس از تاييد روايي و پايايي ( 84./=α ) توزيع گرديد. براي استخراج تنگناها و موانع، به مقايسه ضعف ها و قوت هاي دروني با تهديد هاي بيروني واليبال ساحلي كشور پرداخته شد. براي تحليل داده ها از ميانگين و انحراف معيار و همچنين آزمون رتبه اي فريدمن استفاده شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد فدراسيون واليبال در بخش واليبال ساحلي در وضعيت كنوني داراي 15 قوت و 21 ضعف و با 12 فرصت و 13 تهديد مواجه است. در بخش قوت؛ مطرح بودن ورزش واليبال ساحلي به عنوان تنها ورزش ساحلي در مسابقات المپيك، در بخش ضعف؛ نبود يك سيستم استعداد يابي، در بخش فرصت؛ وجود خط ساحلي 3000 كيلومتري در كشور و در بخش تهديد؛ وجود انگيزه هاي مالي بيشتر در رشته هاي ديگر بالاترين ميزان اهميت را دارند. بحث و نتيجه گيري: نتايج تحقيق نشان مي دهد كه واليبال ساحلي ايران با تنگناها و موانع عدم وجود استعداد يابي، كمبود منابع انساني، كمبود بودجه و فعاليت هاي مالي، ساختارسازماني نامناسب، حضور اندك زنان، عدم برگزاري مسابقات ليگ و مسابقات در سطوح پايه، كمبود امكانات و تجهيزات، آگاهي و شناخت اندك عمومي، عدم حضور واليبال ساحلي در ورزش دانش آموزي و دانش جويي، كمبود تحقيقات و پژوهش، عدم توسعه باشگاهها و حضوراندك نمايندگان ايران در مجامع بين المللي واليبال ساحلي روبرو است. در نهايت پبشنهاد مي شود كه در جهت حفظ و تقويت اين قوّت ها تلاش شود، از طريق مديريت مناسب ضعف ها را اصلاح  و برطرف نمود و با تدوين برنامه راهبردي و انتخاب راهبردهاي مناسب آثار منفي اين تنگناها و موانع را  بر عملكرد فدراسيون واليبال در بخش ساحلي كاهش داد.