بررسي رابطه بين مهارت هاي ارتباطي‌، سبك‌هاي رهبري فرهنگ سازماني و اثربخشي مديران در سازمان هاي ورزشي: مدل‌سازي معادلات ساختاري

مقدمه و هدف: شناخت و آگاهي از مهارت هاي ارتباطي، سبكهاي رهبري مديران، فرهنگ سازماني و اثربخشي سازماني مديران ورزشي و تبيين روابط بين آنها هدف عمده اين تحقيق بود. روش شناسي: تحقيق حاضر از نوع همبستگي مي باشد كه به روش پيمايشي انجام گرديد. جامعه آماري پژوهش را مديران ورزشي سازمانهاي ورزشي منتخب ايران بودند. از ميان 669 نفر جامعه آماري 245 نفر به عنوان نمونه ي آماري تحقيق به صورت تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. ابزار اندازه گيري پژوهش شامل پرسشنامه هاي مهارت هاي ارتباطي بارثون جي(1990)، سبكهاي رهبري باس و آوليو (1996)، فرهنگ سازماني دنيسون( 2007) و اثربخشي سازماني هسو(2002) بود. از روش هاي آماري توصيفي و استنباطي براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده گرديد. يافته ها: بر اساس نتايج به دست آمده، وجود دارد رابطه معني داري بين مهارت هاي ارتباطي، فرهنگ سازماني، سبك رهبري و اثربخشي سازماني بين مديران ورزشي وجود دارد. نتايج حاصله از اجراي مدلهاي تحليل مسير خروجي نرم افزار نشان دهنده مناسب بودن برازش مدل معادلات ساختاري است. (RMSEA=0.032 ، GFI=932 ، AGFI=0.905). بحث و نتيجه گيري: از آنجا كه رهبران تحول گرا، به واسطه سطح قابل قبولي از مهارت هاي ارتباطي كه به صورت بالقوه در آنها نهفته و يا كسب نموده اند بصورت غير مستقيم از طريق فرهنگ سازماني تاثير مثبتي بر روي اثربخشي سازماني دارند، لذا توصيه مي شود مهارتهاي ارتباطي، به عنوان يكي از فاكتورهاي اثر گذار در انتخاب مديران ورزشي براي سازمان هاي ورزشي، مد نظر متوليان قرار گيرد. در نهايت به مديران عالي رتبه ورزش پيشنهاد مي گردد در فرايند انتخاب مديران براي سازمانهاي ورزشي مدل ارائه شده در اين تحقيق به عنوان مرجع در نظر گرفته شود.