نقش مديريت دانش در توسعه منابع انساني (مورد مطالعه: شهرداري منطقه 4 تهران)

هدف اين پژوهش مطالعه تأثير مديريت دانش بر توسعه منابع انساني در شهرداري منطقه 4 تهران جهت ارايه پيشنهادات كاربردي براي افزايش سطح توانمندي‌هاي سرمايه انساني از مجراي استقرار نظام مديريت دانش بوده است. پس از مرور ادبيات و پيشينه‌ پژوهش به منظور تعريف مديريت دانش چهار مؤلفه‌ شناسايي، كسب، توسعه و تسهيم و براي توسعه منابع انساني چهار مؤلفه‌ توسعه‌ نگرشي، دانشي، رفتاري و مهارتي حاصل شدند. با پيروي از فسلفه‌ اثبات‌باوري، رويكرد قياسي (كمي) و روش پيمايش، از پرسش‌نامه (مشتمل بر 45 پرسش) جهت گردآوري داده‌ها استفاده شده است. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه از طريق انتخاب پرسشنامه استاندارد و ارايه آن به خبرگان، روايي سازه از طريق انجام تحليل عاملي تأييدي و پايايي از طريق ضريب آلفاي كرونباخ (91/0) تأييد شدند. جامعه آماري پژوهش كارشناسان، كارشناسان ارشد و مديران اين سازمان به تعداد 1100 نفر بود و نمونه آماري به روش تصادفي ساده و به حجم 285 نمونه انتخاب شدند. نرمال بودن داده‌ها از مجراي آزمون كولموگروف اسميرنوف و روابط بين متغيرها و برازش مدل مفهومي پژوهش از طريق آزمون همبستگي پيرسون و آزمون معادلات ساختاري تأييد شدند. در نهايت مشخص شد كه مديريت دانش در توسعه منابع انساني نقش معناداري (ضريب همبستگي 857/0 و بار عاملي 81/0) را ايفا مي‌كند. همچنين مشخص شد كه شناسايي، كسب، توسعه و تسهيم دانش بر توسعه دانشي، نگرشي، رفتاري و مهارتي سرمايه انساني مؤثر است. در نتيجه يكي از نتايج مورد انتظار از توسعه نظام مديريت دانش مي‌تواند توسعه سرمايه انساني در تمامي ابعاد باشد. همچنين، مي‌توان نتيجه گرفت كه يكي از ابزارهاي توسعه منابع انساني استقرار نظام مديريت دانش است.