آلودگي ميكروبي و مقاومت آنتي بيوتيكي باكتري هاي ايزوله شده در ظروف يكبار مصرف غذايي شهر همدان

مقدمه: استفاده ازظروف يكبار مصرف غذايي در جامعه ايراني به سرعت در حال افزايش است. به همين دليل انجام بررسي هاي علمي براي شناخت مشكلات استفاده از اين ظروف مانند آلودگي هاي ميكروبي آنها ضرروري است، هدف از اين مطالعه بررسي ميزان آلودگي ظروف يكبار مصرف غذايي در دو نوع پلاستيكي و گياهي و تعيين مقاومت آنتي بيوتيكي باكتري هاي ايزوله شده در شهر همدان بوده است. روش كار: در اين مطالعه مقطعي، 200 عدد از ظروف يكبار مصرف پلاستيكي و گياهي به صورت تصادفي از مراكز عمده پخش تهيه شده و از سطوح داخلي آنها نمونه برداري انجام گرديد. نمونه ها بر اساس روش هاي استاندارد ميكروب شناسي مورد مطالعه و باكتري هاي ايزوله شده از نظر مقاومت دارويي نسبت به آنتي بيوتيك هاي آمپي سيلين، كلوگزاسيلين، كليندامايسين، سيپروفلوكساسين، سفالكسين، اريترومايسين، آموكسي سيلين، كلرامفنيكل، تتراسايكلين و جنتامايسين مورد بررسي قرار گرفتند. يافته هاي بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و آزمون كاي دو مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج مطالعه نشان داد كه 58 عدد (36/3%) از ظروف پلاستيكي و 15 عدد (37/5%) از ظروف گياهي آلودگي ميكروبي داشتند. باكتري هاي ايزوله شده عبارت بودند از گونه هاي كورينه باكتريوم، باسيلوس، ميكروكوك و استافيلوكوك هاي كواگولاز منفي. همه باكتري هاي گرم مثبت ايزوله شده نسبت به كلوگزاسيلين داراي مقاومت 95 تا 100 درصد بودند. سويه هاي استافيلوكوك داراي بيشترين حساسيت (100%) نسبت به آنتي بيوتيك هاي آمپي سيلين و جنتامايسين بودند و نسبت به كليندامايسين 75 درصد حساسيت نشان دادند و سويه هاي ميكروكوك داراي حساسيت 100 درصدي نسبت به سيپروفلوكساسين و جنتامايسين بودند. نتيجه گيري: هر چند كه درصد آلودگي در ظروف گياهي و پلاستيكي تقريبا مشابه بود با اين وجود ظروف گياهي به علت تنوع كمتر باكتري هاي ايزوله شده ترجيح داده مي شود. با اين وجود نگراني از نظر وجود گونه هاي استافيلوكوك در ظروف آلوده وجود دارد و بايد مورد توجه قرار گيرند.