عنوان مقاله :
ارتباط كيفيت زندگي كاري با استرس هاي شغلي كاركنان دانشگاه بوعلي سينا همدان در سال 92
پديد آورندگان :
قلعه اي، عليرضا نويسنده استاديار گروه علوم تربيتي، دانشگاه اروميه، اروميه، ايران , , مهاجران، بهناز نويسنده استاديار گروه علوم تربيتي، دانشگاه اروميه، اروميه، ايران , , تعجبي ، محمود نويسنده دانشگاه بوعلي سينا، همدان، ايران , , ايمني، بهزاد نويسنده عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي همدان، دانشجوي دكتراي پرستاري دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1394
رتبه نشريه :
فاقد درجه علمي
كليدواژه :
استرس شغلي , رضايتمندي , كيفيت زندگي كاري
چكيده فارسي :
مقدمه: كيفيت زندگي كاري يك برنامه جامع است كه به ارتقاي بهره?وري، بهبود عملكرد و رضايتمندي كاركنان منجر مي?گردد. استرس شغلي نيز واكنشهاي فيزيكي، ذهني و عاطفي فرد است كه در نتيجه تغييرات و نيازهاي زندگي كاري فرد تجربه ميشوند. پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط كيفيت زندگي كاري با استرس?هاي شغلي كاركنان دانشگاه بوعلي سينا همدان انجام گرديد.
روش كار: مطالعه?ي حاضر توصيفي_تحليلي از نوع مقطعي بود، كه بر روي كليه كاركنان دانشگاه بوعلي سينا همدان در سال 1392 كه 178 نفر بودند انجام گرفت. داده?ها بوسيله دو پرسشنامه تعيين كيفيت زندگي كاري و پرسشنامه طبقه?بندي ميزان استرس فرد گردآوري شد. تجزيه و تحليل با استفاده از آزمون لاندا و ضريب همبستگي پيرسون با نرم افزار SPSS-16 انجام شد.
يافته ها: نتايج نشان داد كه سطح كيفيت زندگي كاري در جامعه مورد پژوهش در حد متوسط بود و بين كيفيت زندگيكاري با تحصيلات كاركنان (0/001=P) و سابقه كار آنان (0/04=P) همبستگي معناداري وجود داشت. اما ارتباط معناداري با جنس، تاهل، سن وجود نداشت. ضمناً بر اساس آزمون همبستگي پيرسون، ارتباط معناداري بين كيفيت زندگي كاري و استرس شغلي افراد به دست آمد (0/004=P). به عبارتي هر قدر كيفيت زندگي كاري فرد بيشتر شود، استرس كمتري را تجربه مي?نمايد.
نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش مديران مي توانند با بهبود سطح كيفيت زندگي كاري از طريق استقرار برنامه هاي مشاركتي و كار تيمي استرس شغلي در محيط كار را كاهش دهند.
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی سال 1394
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان