خودشيفتگي و خودستايي در اشعار خاقاني و بشار بن بُرد

Narcissism in Khaqani and Bashar ibn Burd Poetry

از جمله مفاهيم بازتاب‌يافته در ادبيات ـ به‌خصوص شعرـ پديده «نارسيسيزم» يا همان خودشيفتگي است كه علي‌رغم انعكاس اين زاده احساسات مشترك انساني در آثار و اشعار اكثر قريب به اتفاق شاعران، شاهد بازتاب چنين پديده روان‌شناسانه‌اي به صورتي گسترده‌تر و قابل تامل‌تر در اشعار برخي از شعرا از جمله خاقاني و بشار بن برد هستيم كه خودستايي را به گونه اي گسترده، هنرمندانه و هدفمند در اشعار خويش جاي داده‌اند و شخصيت حقيقي و هنري خود را ستوده‌اند. در اين پژوهش چيستي و چرايي خودستايي در اشعار اين دو شاعر نامي ادب عربي و فارسي و وجوه اشتراك و افتراق مشرب فكري آنان بررسي و تحليل شده، و از اين رهگذر، ارزش‌هاي حاكم بر فرهنگ ايراني و عربي كه در ظهور و بروز اين گونه اشعار موثر بوده مورد توجه قرار گرفته است.

One of the reflected concepts in literature – especially in poetry – is the narcissism phenomenon; in spite of this common emotion among human being and in different poetries, it can be seen in some deep widely such as Khaqani and Bashar ibn Burd’s. They placed this phenomenon in their poetry so artistic and aimed and have worshiped their own artistic characters. The present article studies the differences and similarities of narcissism what and why and the dominant values on Arab and Iranian culture were also studied.