شيوع عفونت ادراري بدون علامت در كودكان دبستاني شهر همدان و مقاومت دارويي ميكروارگانيسم هاي ايزوله شده در سال 1393

مقدمه: عفونت مجاري ادراري دومين عفونت شايع در كودكان بوده و مهمترين عارضه آن آسيب پارانشيم كليه مي باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسي شيوع عفونت ادراري بدون علامت در كودكان و الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي ميكرو ارگانسيم هاي جدا شده از نمونه هاي مثبت كودكان دبستاني همدان در سال 1393 انجام شد. روش كار: اين مطالعه توصيفي _ تحليل از نوع مقطعي بود كه، 350 نمونه ادرار از بين دانش آموزان شهر همدان به روش خوشه اي دو در محيط هاي آگار خوندار و مك كانكي آگار كشت داده شده pH < مرحله اي جمع آوري گرديد. نمونه هاي ادراري نيترات مثبت و با 7 و پس از 48 ساعت نمونه هاي با حداقل 105 كلني در هر ميلي ليتر ادرار به عنوان مورد كشت مثبت و با روشهاي استاندارد ميكروب شناسي تعيين هويت مي شدند. حساسيت پاتوژنهاي ادراري به 12 آنتي بيوتيك متداول براي باكتري هاي گرم منفي و 11 نوع براي نسخه 19 و آزمون كاي دو تحليل شد. SPSS باكتري هاي گرم مثبت با روش استاندارد ديسك ديفيوژن آگار بررسي شد. نتايج با نرم افزار 62 دانش آموز مشكوك به عفونت، تعداد 45 مورد به عفونت ادراري مبتلا بودند كه )%17/ يافت هها: نتايج نشان داد كه از ) 7 16 ، استافيلوكوكوس )%35/ 12 % بود. شايعترين ميكروارگانيسم هاي جدا شده به ترتيب اشريشياكلي ) 5 / ميزان شيوع آن 8 6 بودند. همچنين اشريشياكلي 100 )%13/ 9 و انتروكوكوس ) 3 )% 14 ، استافيلوكوكوس ساپروفيتيكوس ) 20 )%11/ اوريوس) 3 درصد نسبت به نيتروفورانتويين حساس بود. در مورد استافيلوكوك هاي اوريوس و ساپروفيتيكوس، آميكاسين بهترين آنتي بيوتيك و در گونه هاي انتروكوك، اوفلوكساسين مهم ترين آنتي بيوتيك گزارش گرديد. نتيجه گيري: با توجه به شيوع، احتمال عود مجدد و يا عوارض عفونت ادراري بدون علايم در كودكان سنين دبستان ضرورت انجام غربالگري، تشخيص و درمان به موقع دانش آموزان اين مقطع سني اهميّت ويژه اي دارد. همچنين پيشگيري از عوامل موثر در عفونت ادراري با آموزش در مدارس ضروري است.