ارزيابي ميزان شيوع كوتاه قدي در كودكان اول دبستاني شهر همدان و ارتباط آن با تحصيلات والدين، وضعيت اقتصادي و تعداد فرزندان در سال 1

مقدمه: ارزيابي رشد و ارتقاي وضع سلامتي كودكان براي شناسايي تغييرات اوليه در رشد و اطمينان از ادامه رشد خوب آنها بسيار با اهميت است. هدف از اين مطالعه تعيين ميزان شيوع كوتاه قدي در كودكان اول دبستان شهر همدان و ارتباط آن با سطح تحصيلات والدين وضعيت اقتصادي و تعداد فرزندان بود. روش كار: در اين مطالعه توصيفي_تحليلي با استفاده از نمونه گيري خوشه اي تعداد 32 مدرسه ابتدايي شهر همدان در سال 1390 مورد مطالعه قرار گرفت. داد ههاي مورد نياز، از طريق پرونده هاي 1257 دانش آموز در مدارس گردآوري گرديد. تحليل داده ها با استفاده نسخه 16 انجام گرفت. SPSS از آزمون هاي همبستگي، آناليز واريانس يكطرفه و رگرسيون لجستيك و به كمك نرم افزار آماري يافته ها: ميزان شيوع كوتاه قدي در شهر همدان 6 درصد بود. همچنين نتايج پژوهش ارتباط معناداري را ميان شغل پدر و مادر بين سطح تحصيلات پدر و كوتاه قدي در .)P < 0/ و تعداد فرزندان خانواده با كوتاه قدي در كودكان اول دبستاني نشان نداد ) 05 همچنين نتايج، همبستگي معناداري را ميان سطح .)r=0/308 ; P=0/ كودكان اول دبستاني ارتباط معناداري وجود داشت ) 002 رگرسيون لجستيك نشان دهنده اثر معنادار تعديل يافته .)r=0/388 ; P=0/ تحصيلات مادر و كوتاه قدي كودكان نشان داد ) 001 .)P > 0/ سن و تحصيلات والدين بر شيوع كوتاه قدي بود ) 05 نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد ميزان تحصيلات والدين بر كوتاهي قد كودكان دبستاني موثر بوده است، در اين راستا پيشنهاد مي شود رسانه هاي جمعي، پرسنل مراكز بهداشتي و آموزش و پرورش مداخلاتي در جهت افزايش آگاهي والدين انجام دهند.