شناسايي عوامل مؤثر در بروز رفتار جانشين‌پروري: رويكردي كيفي

Identification of Factors Affecting Succession Management Behavior in Managers: Qualitative Approach

طي دهۀ گذشته با مطرح شدن مباحثي مانند شايسته سالاري و پرورش و توسعۀ مديران كشور، جرقه‌هاي مطالعه در زمينۀ جانشين پروري زده شده است؛ اما با توجه به نياز روزافزون سازمان‌ها، بويژه سازمان‌هاي فرهنگي به نظام جانشين پروري، تلاش هاي مطالعاتي اندكي در اين زمينه، بويژه بررسي عوامل مؤثر در بروز رفتار جانشين‌پروري انجام شده است. اين پژوهش، با هدف شناسايي عوامل مؤثر در بروز رفتار جانشين‌پروري صورت پذيرفته است. جامعۀ آماري پژوهش، شامل مديران سازمان هاي فرهنگي استان قم و نمونۀ پژوهش به روش نمونه گيري هدفمند از نوع نظري انتخاب شد. اين پژوهش، بر اساس نوع هدف كاربردي و به لحاظ نوع روش، كيفي و شيوه توصيفي بود. به منظور جمع آوري داده هاي كيفي از ابزار مصاحبه و براي تجزيه وتحليل داده هاي حاصل از مصاحبه ، از فن تحليل مضمون استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان داد، سبك رهبري، عوامل روان شناختي و عوامل اخلاقي و ارزشي، عوامل مؤثر در بروز رفتار جانشين پروري از سوي مديران هستند.

Issues such as meritocracy, training, and improvements of managers have raised up the issue of succession in the last decades. Although all organizations, especially cultural ones, call for succession systems, attempts to meet the requirements, particularly for succession behavior, have not been considerable. This research is intended to identify the elements which are effective on succession behavior. Research population includes all the managers at cultural organizations. The sample is selected according to theoretical purposive sampling method. This applied research follows a qualitative method using descriptive technique. The data is collected by the use of interviews, and data is analyzed by thematic analysis method. The results indicated that leadership style, psychological, moral and value components are effective in forming succession behavior in managers.