مقايسه مدل هاي استدلالي، SWMM و SCS به‌منظور تحليل آب‌گرفتگي معابر در محيط GIS (مطالعه موردي: منطقه 9 شهرداري مشهد)

Comparison of Rational, SCS and SWMM Models for Analysis of Urban Pathway Inundation Using GIS (Case Study: Zone 9 of Mashhad)

تحليل آب‌گرفتگي معابر شهري به كمك مدل‌سازي، گامي موثر در جهت مديريت بهينه ي حمل‌ونقل شهري و كاهش خسارت هاي ناشي از تخريب تاسيسات و زيرساخت‌هاي مرتبط هست. با توجه به پيچيدگي داده ها و اطلاعات مرتبط با پديده ي آب‌گرفتگي معابر مانند توپو گرافي، هيدرولوژي، ساختمان ها و نظاير آن، به كارگيري مدل هاي استدلالي، SWMM و SCS، تخميني مطمين و كارآمد در محيط هاي شهري با حوضه هاي نسبتاً كوچك است. مقاله حاضر، پس از تشكيل الگوي مبتني بر مدل ارتفاعي رقومي (DEM) و با استفاده از داده هايي نظير نقاط ارتفاعي، منحني هاي شدت - مدت بارندگي، پلان قطعه بندي، كاربري هاي شهري و اجراي مدل هاي مذكور، خروجي رواناب سطحي به‌همراه ابعاد كانال هاي زهكش هاي هر حوضه را تعيين مي كند. در اين راستا سعي بر آن است كه از مقايسه نتايج به‌دست‌آمده با وضعيت زهكش هاي موجود، دبي و ابعاد مناسب هر زهكش مورد بازبيني قرار گيرد. در نهايت، نتيجه حاصل از پياده-سازي و اجراي مدل ها بيانگر حدود هفت درصد كاهش در ابعاد كانال هاي زهكش با توجه به اعمال مدل هاي ارايه‌شده نسبت به وضعيت موجود منطقه هست.

The analysis of the urban pathway inundation via modeling is an effective step towards the enhanced management of urban transportation and the reduction of the hazards caused by the infrastructure damages. Given the complexity associated with data and the information related to the pathway inundation (such as topography, hydrology, buildings and so on) the rational, SCS and SWMM models can be utilized as reliable and efficient estimation methods in small urban areas with relatively small basins. The present paper is adhering to the Digital Elevation Model (DEM) and employing data such as elevation spots, the intensity-duration curves of precipitation, segmented plans, urban usage, and with execution of the mentioned models determines the surface outlet runoff as well as the dimensions of each drainage canal. In this regard, our research aims at re-evaluating the proper dimensions and flow of each drainage canal through the comparison of the obtained results with the current status of the drainage. The results obtained from the implementation and execution of the models demonstrated 7 percent reduction in the dimension of the drainage canals according to the current status of the region.