تاثير فسفر و منابع آلي بر قابليت دسترسي كروم (VI) و جذب آن توسط فلفل

Effect of Phosphorus and Organic Compounds on Bioavailability of Chromium (VI) and its Uptake by Pepper

وجود كروم به ويژه كروم شش ظرفيتي در آب و خاك مشكلات جدي بر زندگي و محيط زيست بشر ايجاد نموده است. بنابراين تثبيت يا غير فعال كردن آن در محيط هاي آلوده با روش هاي، مختلف مورد توجه بسياري از محققان قرار گرفته است. در همين راستا، به منظور بررسي جذب كروم در گياه فلفل قرمز (توده محلي فرومد)، آزمايشي در قالب بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در شرايط گلخانه اي در دانشكده كشاورزي دانشگاه شاهرود انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل: شاهد، كود دي آمونيوم فسفات، كود سوپر فسفات تريپل، پودر يونجه، اسيد هوميك، كود دي آمونيوم فسفات + پودر يونجه، كود دي آمونيوم فسفات + اسيد هوميك، سوپر فسفات تريپل + اسيدهوميك و سوپر فسفات تريپل + پودر يونجه بودند. نتايج نشان داد بين تيمارها از نظر فسفر محلول خاك، جذب كروم VI در ريشه و اندام هوايي (ساقه و برگ) فلفل و غلظت آن در خاك همچنين pH خاك در سطح احتمال 5 درصد و قابليت هدايت الكتريكي خاك در سطح احتمال 1 درصد بين تيمارها اختلاف معني داري وجود داشت. در تيمارهاي كه از (پودر يونجه و اسيد هوميك) به تنهايي و به صورت تركيب با دي آمونيوم فسفات استفاده شد جذب كروم نسبت به تيمار شاهد كاهش يافت، اما كارايي اسيد هوميك در تركيب با دي آمونيوم فسفات بيشتر بود. تيمار پودر يونجه بيشترين تاثير را در كاهش جذب كروم توسط اندام هاي هوايي گياه داشت. نتايج همچنين نشان داد مقدار تجمع كروم VI در ريشه21/34 درصد بيشتر از اندام‌هاي هوايي (ساقه و برگ) گياه فلفل بود. به نظر مي‌رسد كه استفاده از كودهاي فسفاته و تركيبات آلي با تثبيت كروم در خاك مي‌تواند سبب كاهش جذب كروم VI و مانع از تجمع آن در اندام‌هاي گياه فلفل شود.

Occurrence of chromium (Cr), particularly Cr (VI), in water and soil has created serious problems for human life and the environment. Its fixation by various methods in contaminated environments has attracted the attention of many researchers. In this regard, in order to investigate the uptake of chromium in red pepper (local cultivar), an experiment was conducted at Faculty of Agriculture, Shahrood University in the greenhouse conditions as randomized complete block design with three replications. The treatments consisted of control, diammonium phosphate, triple super phosphate, alfalfa powder, humic acid, diammonium phosphate + alfalfa powder, alfalfa powder + triple superphosphate, humic acid + ammonium phosphate, triple superphosphate + humic acid. Analysis of the results revealed that there were significant differences between treatments with regard to soil solution phosphorus, Cr (VI) (in root, shoot, and soil) and soil pH value (P < 0.05) and electrical conductivity (EC) (P < 0.01). In the treatments receiving alfalfa powder and humic acid alone and in combination with di ammonium phosphate, the absorption of chromium was less than the control, but the efficiency of humic acid was higher in association with diammonium phosphate. Among the treatments, alfalfa powder was the most efficient treatment in decreasing Cr (VI) accumulation in the plant shoots. The results showed that the accumulation of chromium (VI) in root was 34.21 % more than shoot (stem and leaf). It seems that use of phosphate fertilizers and organic compounds can fix chromium in soil thereby decreasing the uptake and accumulation of chromium (VI) in tissues of the plant.