مطالعه تركيبي اثربخشي و كيفيت عملكرد واحد آموزش

هدف از پژوهش حاضر، تدوين، اعتباريابي و بررسي ميداني الگوي تركيبي اثربخشي سازماني و كيفيت عملكرد واحد آموزش بود. اين پژوهش جزء پژوهش هاي تركيبي و از نوع اكتشافي متوالي و مدل الگوسازي بوده كه در دو مرحله كيفي و كمي اجرا شده است. بخش كيفي با استفاده از روش مطالعه موردي كيفي و بخش كمي با استفاده از روش توصيفي پيمايشي انجام شده است. جامعه آماري در بخش كيفي شامل متخصصان و صاحب نظران حوزه آموزش، به منظور تدوين چارچوب اوليه الگو و در بخش كمي شامل تمامي معاونان، مديران اجرايي، مديران و كاركنان واحد آموزش و مدرسان (درون سازماني) سازمان هاي دولتي و غيردولتي استان هرمزگان به منظور بررسي الگو در اين سازمان ها بود. در بخش كيفي، با استفاده از نمونه گيري اشباع نظري، با 30 نفر از آگاه ي دهندگان مصاحبه نيمه ساختمند به عمل آمد كه منجر به تدوين الگوي تركيبي اثربخشي سازماني و كيفيت عملكرد واحد آموزش گرديد. در بخش كمي، بر مبناي الگوي تدوين شده، پرسشنامه طراحي گرديد كه روايي آن با استفاده از روش تحليل عامل تائيدي بررسي گرديد. سپس بين 565 نفر از افراد نمونه توزيع گردبد . داده ها با استفاده از آمار توصيفي مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد اثربخشي سازماني و كيفيت عملكرد واحد آموزش، هم در سازمان هاي دولتي و هم در سازمان هاي غيردولتي، در سطح ميانگين قرار دارد.