دانش نوين انتقال بتون در پروژه هاي سد سازي

كانويرها جزئي از سيستمهاي انتقال و ذخيره سازي مواد در صنعت است. تكنيك و دانش نوين در مهندسي كنترل باعث شده تا نوار نقاله ها به همراه ديگر سيستمهاي انتقال مواد، در زمره فناوري هاي مدرن قرارگيرند و دامنه كاربرد آنها از صنايع متوسط همچون خطوط توليد و مونتاژ كوچك گرفته تا صنايع بزرگي همچون پتروشيمي، عمران، فولاد، خودروسازي و صنايع دارويي و غذايي گسترده شود. انواع مختلف كانويرها بنا به نياز صنايع طراحي و ساخته مي شوند. روش و سرعت انتقال بتون در فرايند سدسازي يكي از مهمترين مسائل پيش روي پيمانكاران سد مي باشد و با توجه به دانه بندي بزرگ و اسلمپ پايين بتون (سفت بودن بتون) انتقال آن با سيستم پمپ بتون غيرممكن ميباشد. بنابراين يكي از روش هاي متداول بتونريزي استفاده از روش باكت بتون مي باشد، در اين روش با استفاده از يك باكت بتون و يك جرثقيلي برجي عمل بتونريزي در سد انجام ميشود. از معايب اين روش سرعت پايين بتونريزي و پيوسته نبودن عملي انتقال بتون ميباشد. ضمنا براي انتقال بتون به نقاط دورتر مجبور به استفاده از باكت هاي كوچكتر هستم و اين امر باعث كاهش بيشتر نرخ بتونريزي مي شود. به عنوان مثال استفاده از باكت و جرثقيل برجي ميزان انتقال بتون در بهترين حالت به 70- 90 مترمكعب در ساعت ميرسد ولي انتقال بتون به وسيله كانوير و جرثقيل بوم خشك ماني تواك، به عدد 250-300 مترمكعب در ساعت مي رسد (سد سيمره - ايلام). يكي ديگر از روش ها استفاده از باكت و Cable Crane ميباشد، هزينه اوليه براي راه انداري اين روش بسيار بالا ميباشد و نرخ بتون ريزي به اندازه روش باكت و جرثقيلي برجي مي باشد. هدف از طراحي كانوير انتقال بتون با 5 درجه آزادي استفاده از روش تسمه نقاله براي بتون ريزي با نرخ بالا و هزينه به مراتب پايين تراز دو روش بالا مي باشد و اين امر باعث افزايش راندمان و سرعت ساخت مي شود. استفاده از يك سيستم انعطاف پذير و قابل كنترل براي بتونريزي پروژه هاي سدسازي براي دسترسي ها بالا و سرعت قابل توجه از اهداف مهم ابن اختراع ميباشد.