بررسي تاثير ترانگزاميك اسيد بر ميزان نياز به ترانسفوزيون خون در جراحي برداشت پروستات از راه مجرا (TURP)

A Survey on the Effects of Intravenous Tranexamic Acid on the Amount of Transfusion in Patients Undergoing T.U.R-P

چكيده مقدمه: به نظر مي‌رسد خونروي پيرامون جراحي در TURP وابسته به افزايش فعاليت فيبرينوليز ادراري باشد. ترانگزاميك اسيد مهاركننده‌ي نيرومند پلاسمينوژن و فعال‌كننده‌هاي اوروكيناز است. هدف: تعيين اثربخشي استفاده‌ي پيش از جراحي از ترانگزاميك اسيد بر ميزان ترانسفوزيون حوالي جراحي در بيماران كانديد TURP. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي كارآزمايي باليني ،80 بيمار به‌صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند: گروه ترانگزاميك اسيد (T) و گروه كنترل (P). پس از بي‌حسي نخاعي با بوپيواكايين 5/0? هيپر بار و پيش از آغاز جراحي، به گروه (T)، kg / mg15 ترانگزاميك اسيد به صورت انفوزيون وريدي طي 20 دقيقه تجويز شد و سپس انفوزيون وريدي يكسره با دوز mg/kg1 در ساعت، ترانگزاميك اسيد به‌مدت 5 ساعت از آغازTURP برقرار شد. گروه (P) به همان حجم و مقدار گروه(T) نرمال سالين دريافت كردند. هموگلوبين خون، يك ساعت پس از آغاز جراحي ،در ريكاوري، 6و 24 ساعت پس از پايان جراحي اندازه‌گيري شد و در صورت هموگلوبين كمتر از 10، يك واحد يا بيشتر (P.cell)Packed red blood cell آلوژني براي نگهداري هموگلوبين بيش از gr/dl 10 تجويز شد و در پايان ميزان نياز به ترانسفوزيون در دو گروه مقايسه شد. آزمون‌هاي آماري تي و Repeated Measurement و ANCOVA و نرم‌افزار آماري spss 16 براي مقايسه بكار رفت. مقدار P كمتر از 05/0 معني‌دار در نظر گرفته شد. نتايج: در اين مطالعه 80 بيمار با شرايط ورود به دو گروه تقسيم شدند. ميانگين غلظت هموگلوبين قبل از عمل در گروه (T)15/1 ±51/12 ودر گروه (P)59/1± 38/12 بوده‌است (67/0P=). ميزان ترانسفوزيون از شروع جراحي تا 24 ساعت پس از پايان به‌طور بارز در گروه (T) كمتر از گروه (P) بود. 6/0±2/0 واحد در مقابل92/0 ±6/0 واحد (026/0P=). در گروه (T) بيماران كمتري نسبت به گروه (P) خون دريافت كردند(10 درصد در مقابل 30 درصد025/0(P= . همچنين ارتباط آماري معني‌دار بين بروز پيامد تهوع و استفراغ پس از جراحي در دو گروه بيمار تحت درمان TURP دريافت‌كننده ترانگزاميك اسيد و بدون دريافت ديده نشد (0/1P=). در هيچ‌كدام از بيماران عارضه‌ي ديده نشد. ميانگين ميزان دريافت(P.cell)، 24 ساعت پس از اتمام جراحي نسبت به پيش از جراحي در گروه دريافت‌كننده ترانگزاميك اسيد(6/0± 2/0) كمتر از گروه كنترل (92/0± 6/0 واحد) بود.(026/0P=). نتيجه‌گيري: تجويز قبل از عمل ترانگزاميك اسيد، سبب كاهش ميزان ترانسفوزيون ??ساعت پس از پايان جراحي در بيماران تحت TURP مي‌شود.

Abstract Introduction: Perioperative blood loss is thought to be associated with an increase in urinary fibrinolytic activity. Tranexamicacid (TXA) is a potent inhibitor of plasminogen and also urokinase activators. Objective: To determine the efficacy of preoperative treatment with tranexamic acid in the rate of perioperative transfusions in patients undergoing transurethral resection of the prostate(TURP). Materials and Methods: In a clinical trial, 80 patients were randomly divided into two groups: Tranexamic acid (TXA) and controls. After Spinal anesthesia with marcaine, in the Tranexamic acid group (TXA), the patients received intravenous infusion of tranexamic acid15 mg/kg before surgery and the control group received no medication, and serum Hb concentration was measured 1 hour after beginning the surgery, in recovery room, and 6 hours and 24 hours after surgery. If the hemoglobin concentration was lower than 10 mg/dL, one or more units of allogeneic packed red blood cells were transfused to keep the concentration of hemoglobin above 10 mg/dL, finally the mean need for the erythrocyte transfusions was compared between two groups. We used statistical tests such as T-test, Repeated Measurement, ANCOVA Test and SPSS software 16. P values less than 0.05 were considered significant. Results: This study, showed that the mean perioperative blood transfusion 24 hours post operation, in TXA group was less than that in control group (0.2± 0.6)vs(0.6 ±0.92).(P=0.026) Conclusion: preoperative treatment with tranexamic acid reduces the rate of perioperative blood transfusions in patients undergoing T.U.R-P.