تدقيق و تحديد حوزه شمول و نمود نشانه ها در معماري

A Classification of Semiotics in Architecture: The Delimitation and Clarification of Manifestation and the Inclusion Domain of Semiotics in Architecture

معماران در طراحي هاي خود، اهداف متعددي را دنبال م يكنند. يكي از مهم ترين اين اهداف، فراتر از پاسخ به عملكردها، تجلي مفاهيم عميق و تامل برانگيز در محيط زندگي مي باشد. چراكه وجه تمايز انسان از ساير موجودات قوه ناطقه او و نيازهاي مربوط به آن است. هدف از انجام اين پژوهش تبيين مفهوم نشانه و ارتباط آن با معنا در حوزه معماري و تعيين محدوده شمول و نمود نشان هها در مباحث طراحي معماري است. فرض بر اين است كه "مفهوم"،"ارزش"،" معنا" و "باورها"، با گذر از لايه هاي متعدد و به واسطه ابزارهاي كالبدي قابل دريافت مي شوند. در واقع آنچه ب هعنوان معماري نمود پيدا م يكند، بر مفاهيمي دلالت دارد كه معماري براي بيان آن شكل گرفته است. اين رابطه دلالتگري و شيوه هاي متجلي شدن آن در بنا، به واسطه انتخاب هاي معماران هاي است كه موجب تفاوت در جلوه نهايي يك اثر معماري مي شود. پرسش اصلي اين است كه دلالت هاي معمارانه نشانه، چگونه قابل دسته بندي هستند و مرز بين انواع نشانه ها در معماري چگونه قابل تشخيص و تمييز است؟ در اين مقاله، براي پاسخ به اين پرسش، شيوه هاي مختلف دلالت هاي معمارانه و شيوه هاي نمود كالبدي آن در آثار معماري در چارچوب مباحث علم نشانه شناسي، به عنوان يكي از مرتبط ترين علوم با مفاهيم دلالتگري، مورد تحليل قرار گرفته است. روش تحقيق كيفي و رويه عملي آن، استفاده از مطالعات مكتوب در زمينه نشانه شناسي و معماري بوده است. ابتدا داده ها و نظريه هاي مرتبط با اين مباحث، گردآوري و در جداول استخراجي خلاصه شدند. سپس با مطالعه و تحليل مقايسه اي آنها، روابط جديدي حاصل شد كه در ادامه در جداولي گردآوري شدند. نكات حاصل از مطالعه مقايسه اي مصداق هاي معماري، به طبقه بندي جديدي از نشانه ها در معماري و تحديد و تدقيق حوزه شمول و نمود مباحث نشانه شناسي در معماري انجاميد. بدين ترتيب نشانه ها در معماري در يك طيف چهارتايي از شمايل، نمايه- شمايل، نمايه و نماد، طبقه بندي شدند و جايگاه انواع استعاره در معماري در اين طبقه بندي تعيين و تبيين شد.