مقايسه قدرت ايزومتريك عضلات مچ پا و اورژن پا در مردان مبتلا به سندرم درد پاتلافمورال و افراد سالم: يك مطالعه مورد-شاهدي

The Comparison of Ankle Muscles Isometric Strength and Foot Eversion in Male Individuals with Patellofemoral Pain Syndrome and Healthy Peers: A Case-Control Study

مقدمه: عوامل پروگزيمال و ديستال مفصل زانو مي‌توانند به عنوان علت سندرم درد كشككي-راني مطرح باشند. پرونيشين بيش از حد پا و چرخش داخلي تيبيا از جمله عوامل ديستال محسوب مي‌شوند. هدف اين مطالعه مقايسه قدرت عضلات مچ پا و اورژن بخش خلفي پا در افراد با و بدون سندرم درد كشككي-راني بود. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش مورد-شاهدي، تعداد 40 نفر مرد (20 نفر سالم و 20 نفر بيمار) به صورت داوطلبانه وارد مطالعه شدند. ارزيابي قدرت ايزومتريك عضلات دورسي فلكسور و اينورتور مچ پا، دامنه حركتي اورژن بخش خلفي پا و ميزان افتادگي ناوي به ترتيب توسط دستگاه دينامومتر دستي، گونيامتر و آزمون افت ناوي در افراد هر دو گروه توسط يك آزمونگر واحد انجام گرديد. جهت تجزيه و تحليل مقادير اندازه گيري شده، از آزمون‌هاي آماري تي مستقل براي داده‌هاي پارامتريك و يو من-ويتني براي داده‌هاي ناپارامتريك در سطح معني داري 05/0P < درصد استفاده شد. يافته‌ها: قدرت ايزومتريك عضلات اينورتور و دورسي فلكسور مچ پا در بين افراد بيمار و سالم تفاوت آماري معني دراي نداشت (05/0P > ). همچنين، تفاوت معني داري بين مبتلايان به سندرم درد كشككي-راني و افراد سالم از نظر ميزان اورژن بخش خلفي پا و افتادگي ناويكولار مشاهده نشد (05/0P > ). نتيجه‌گيري: مي‌توان نتيجه گيري نمود كه قدرت ايزومتريك عضلات اينورتور و دورسي فلكسور مچ پا، ميزان دامنه حركتي اورژن بخش خلفي پا و ميزان پرونيشن پا در بيماران مبتلا به سندرم درد كشككي-راني و افراد سالم تفاوتي ندارد.