عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش مبتني بر مثبتانديشي بر فرآيند خانواده و بهزيستي ذهني زنان سرپرست خانوار
عنوان فرعي :
Efficacy of Positive Thinking Training on the Family Process and Subjective Wellbeing of Female Heads of Household
پديد آورندگان :
خداياري فرد، محمد نويسنده استاد گروه روان شناسي تربيتي و مشاوره دانشگاه تهران Khodayarifard, , زندي، سعيد نويسنده كارشناس ارشد مشاوره خانواده دانشگاه تهران Zandi, , حاج حسيني، منصوره نويسنده استاديار گروه روان شناسي تربيتي و مشاوره دانشگاه تهران Hajhosseini, , غباري بناب، باقر نويسنده استاد گروه آموزش و پرورش كودكان استثنايي دانشگاه تهران Ghobari-Bonab,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1395 شماره 48
كليدواژه :
خانواده , رضايت از زندگي , روانشناسي مثبت گرا , سلامت روان
چكيده فارسي :
مطالعه حاضر، با هدف بررسي اثربخشي آموزش مبتني بر مثبت انديشي در ارتقاي فرآيندهاي خانواده و بهزيستي ذهني زنان سرپرست خانوار انجام پذيرفت. اين پژوهش از نوع شبه آزمايشي با طرح تحقيق پيشآزمون ـ پسآزمون با گروه كنترل بود و جامعه آماري پژوهش را كليه زنـان سرپرست خانوار شهر چهارباغ استان البرز تشكيل مي دادند كه حداقل يك فرزند محصل در دوره ابتدايي داشتند. نمونه مورد مطالعه شامل 50 نفر از اين جامعه بود كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 25 نفري (آزمايش و كنترل) قرار گرفتند. اعضاي هر دو گروه نسبت به تكميل مقياس خودگزارشي فرآيند خانواده و پرسشنامه بهزيستي ذهني اقدام نمودند. سپس، هشت جلسه دوساعته مداخله آموزشي مثبت انديشي براي گروه آزمايش برگزار شد و پس از آن، هر دو گروه مجدداً ارزيابي شدند. داده ها با استفاده از روش تحليل كواريانس تحليل گرديد. يافته ها نشان داد كه آموزش مهارتهاي مثبتانديشي به صورت معناداري موجب ارتقاي فرآيند خانواده در اعضاي گروه آزمايش شده، اما در ميانگين نمرات بهزيستي ذهني آن ها تفاوت معناداري ايجاد نشده است. بنابراين، مي توان گفت كه بسته آموزش مثبت انديشي قابليت بهبود عملكرد خانواده در خانواده هاي تحت سرپرستي مادر را دارد، اما افزايش بهزيستي ذهني در اين گروه آسيب-پذير، مستلزم غني سازي برنامه مداخله اي و انجام پژوهش هاي جامع تر است.
چكيده لاتين :
The present study was designed to investigate the efficacy of positive thinking training on family process and subjective wellbeing of female heads of household. The method was a semiexperimental with pretest-posttest and control group; and the study population included all female heads of household residing in Chaharbagh, Alborz province, who have at least one primary school-kid. Using available sampling method, 50 women were selected among school-students’ mothers, and were randomly assigned into two equal groups of experimental and control groups. Both groups filled Self-Report Family Process Scale (SFPS) and Subjective Wellbeing Questionnaire (SWQ). The experimental group received positive thinking training for eight 2-hours-sessions. Then, all participants were assessed again as the posttest. The data were analyzed by covariance analysis method. Findings showed that after the intervention family process scores of experimental group had been significantly improved, while subjective wellbeing scores had not significantly enhanced. Therefore, it can be told that the present program was effective in increasing the family process, though it went ineffective in improving subjective wellbeing in these irritable individuals. Thus, altering and enriching the program and conducting further investigations seems necessary.
عنوان نشريه :
خانواده پژوهي
عنوان نشريه :
خانواده پژوهي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 48 سال 1395
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان