تأثير نوع تراش (فرز و ليزر Er: YAG) و ماده ترميمي‌ بر عود پوسيدگي نسج دندان به روش سنجش ريز سختي

Effect of type of cavity preparation (bur,Er:YAG laser) and restorative materials on prevention of caries lesion

زمينه و هدف: عليرغم كاهش پوسيدگي‌هاي دنداني در ساليان اخير، اين بيماري همچنان يك مشكل شايع و اساسي بوده و تلاش‌هاي متعددي به عمل آمده تا از ميزان شيوع آن كاسته شود از طرف ديگر مشكل عود پوسيدگي نيز در بسياري از ترميم‌هاي موجود ديده ‌مي‌شود لذا هدف از مطالعه حاضر ارايه يك روش مناسب براي تراش و يك ماده ترميمي ‌با هدف كاهش عود پوسيدگي بود. روش بررسي: تعداد 80 دندان مولر انساني جمع‌آوري شدند. نمونه‌ها در مرحله اول به صورت تصادفي به دو گروه مساوي تقسيم شدند. در نيمي ‌از آن‌ها، تهيه حفره كلاسv به ابعاد mm 3×5 با فرز و در نيمي ‌ديگر با ليزر Er:YAG (انرژي 300mJ . فركانس10Hz. توان3W) انجام شد. سپس نمونه‌ها به 4 گروه مساوي تقسيم شدند: گروه اول باندينگ توتال اچ single bond (3M-ESPE, St. Paul, MN) و كامپوزيت Z250 (3M-ESPE, St. Paul, MN)، گروه دوم باندينگ سلف اچClearfil SE bond (kuraray, Japan)  و كامپوزيت Z250، گروه سوم گلاس آينومرنوريII Fuji (GC,USA) ، گروه چهارم گلاس آينومر شيميايي Fuji IX(GC,USA) براي ترميم حفرات تهيه شده مورد استفاده قرار گرفت. نمونه‌ها بر اساس پروتكل در سيكل PH قرار گرفتند. در نهايت دندان‌هاي برش خورده پس از پاليش نهايي تحت بررسي ميكروهاردنس قرار گرفتند. داده‌ها توسط تست‌هاي آناليز واريانس دو طرفه و توكي مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته‌ها: آناليز واريانس دو طرفه نشان داد كه نوع بافت سوبسترا (مينا و عاج) (0/0001P<) در هر دو گروه اثرات معني‌داري بر ميزان ريزسختي داشته‌ در حالي كه روش آماده سازي و نوع اچينگ و يا ماده ترميمي ‌مورد استفاده اثر معني‌داري بر مقادير ريزسختي نشان ندادند. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج به دست آمده روش مورد استفاده براي تهيه حفره، سيستم باندينگ و ماده ترميمي ‌مورد استفاده براي ترميم حفرات اثر معني‌داري بر مقاوم سازي بافت‌هاي دنداني مينا و عاج در برابر دمينراليزاسيون شيميايي ندارد.

Background and Aims: Despite the reduction of incidence of dental caries in recent years, this disease is common and many efforts were conducted to decrease the prevalence of dental caries. On the other hand secondary caries lesions are the main reason for replacement of direct restorations. Therefore, the aim of the current study was to evaluate suitable methods of preparation and restorative materials to reduce caries recurrence. Materials and Methods: In this experimental study, eighty human teeth were collected and stored in normal saline. The teeth were soft-tissue debrided and cleaned with water/pumice slurry and rubber cups in a low-speed handpiece. Speciments were randomly divided in two main groups. Cavities were prepared with diamond burs or Er:YAG laser (10 Hz, 300 mJ, 3W). Each group was divided into 4 sub-groups, and restored with a glass-ionomer cement (Fuji IX), resin modified glass-ionomer (Fuji II LC), total etch bonding + composite resin or self-etch bonding + composite resin. The specimens were submitted to pH cycling. Speciments were then sectioned, polished and Vickers microhardness measurements were performed on each specimen. Differences among the medians were analyzed using two way ANOVA test at a 95% confidence level and Tukey test. Results: Statistical analysis showed significant difference in the type of substrate (enamel, dentin) in both main groups (P<0.0001) but no differences in the caries lesion development between the cavities restored with the same material and prepared with diamond burs or Er:YAG laser. Conclusion: The Er:YAG laser used for cavity preparation and different types of restorative materials used did not show the ability to guarantee significantly more acid-resistance tooth structure against demineralization.