بررسي همبستگي سازگاري و خودكارآمدي در بيماران داراي استومي روده اي

Correlation between adjustment and self-efficacy in patients with intestinal ostomy

زمینه و هدف: مشكلاتی كه بیماران پس از جراحی استومی روده‏ای با آن‌ها مواجه می‏شوند، می‏تواند منجر به اختلال در سازگاری و خودكارآمدی آن‌ها شود. شواهدی وجود دارد كه نشان می‏دهد این دو متغیر دارای اثرات متقابل هستند. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی بین سازگاری و خودكارآمدی بیماران دارای استومی روده‏ای انجام گرفته است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی همبستگی در مورد 76 نفر از بیماران دارای استومی روده­ای كه در بیمارستان­های آموزشی دانشگاه علوم پزشكی مشهد در سال 1394 بستری بودند، به شیوه نمونه‏گیری در دسترس انجام یافت. ابزار پژوهش پرسشنامه اطلاعات جمعیت‌شناختی و بیماری، مقیاس خودكارآمدی استومی و پرسشنامه سازگاری با استومی بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS v.19 و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی انجام یافت. یافته‌ها: آزمون همبستگی پیرسون نشان داد كه بین ابعاد سازگاری: پذیرش (001/0p<، 518/0=r)، اشتغال ذهنی با اضطراب (001/0p<، 438/0=r)، تعامل اجتماعی (001/0p<، 488/0=r) و خشم (001/0p<، 384/0=r) با میانگین نمره خودكارآمدی ارتباط خطی مثبت و معناداری وجود دارد. آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد كه بعد تعامل اجتماعی و پذیرش، همبستگی معناداری با خودكارآمدی بیماران دارد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد كه ابعاد تعامل اجتماعی و پذیرش سازگاری در ارتباط با خودكارآمدی، دارای بیش‌ترین اهمیت است. بنابراین توصیه می‏شود در مراقبت از بیماران دارای استومی به خصوص در ماه‏های ابتدایی پس از جراحی، با طراحی و اجرای مداخلات آموزشی و حمایتی مناسب، به سازگاری بیماران با ظاهر فیزیكی استومی و حفظ تعاملات اجتماعی آن‌ها كمك شود.

Background & Aim: The challenges that patients face after intestinal ostomy surgery can lead to impaired adjustment and self-efficacy. There is evidence suggesting these variables have reciprocal effects on each other. Therefore, the present study aimed to determine the correlation between adjustment and self-efficacy in patients with intestinal ostomy. Methods & Materials: This descriptive correlational study was conducted on 76 patients with intestinal ostomy hospitalized in hospitals affiliated to Mashhad University of Medical Sciences using convenience sampling method in 2015. Research instruments were comprised of the demographic and disease information questionnaire, the Stoma Self-efficacy Scale, and the Ostomy Adjustment Inventory. The SPSS software v.19 using descriptive and inferential statistics was used to analyze the data. Results: The results of Pearson correlation test showed a significant and positive linear correlation between the mean score of self-efficacy and the dimensions of adjustment: acceptance (P<0.001, r=0.518), anxious preoccupation (P<0.001, r=0.438), social engagement (p<0.001, r=0.488), and anger (P<0.001, r=0.384). Moreover, multiple regression analysis indicated that the dimensions of social engagement and acceptance have a significant and positive linear correlation with self-efficacy in patients with intestinal ostomy. Conclusion: The results revealed that the dimensions of social engagement and acceptance of ostomy were the most important factors in relation to self-efficacy. Therefore, in order to care for patients with intestinal ostomy especially in the early months after surgery, it was recommended to help patients adjust themselves to the physical appearance of ostomy and maintain their social engagement, by designing and implementing appropriate educational and supportive interventions.