تأثير ضد ميكروبي اسانس گياه نوروزك بر روي باكتري هاي بي هوازي مولد عفونت هاي دهاني - حلقي

Antibacterial effect of essential oils from Salvia leriifolia Benth. against some oral pathogens

سابقه و هدف: نوروزك گياهي دارويي متعلق به تيره نعناع و بومي استان خراسان است. اين گياه داراي ويژگيهاي با ارزش دارويي مانند خاصيت ضد ميكروب، ضد التهاب، ضد درد، آرام بخش و آنتي اكسيدان مي باشد. اين مطالعه با هدف بررسي اثر ضد باكتريايي اسانس گياه نوروزك بر برخي از باكتري هاي بي هوازي مولد عفونت هاي دهانيحلقي انجام شد. مواد و روش ها: در اين پژوهش بنياديكاربردي بخش هاي هوايي نوروزك در مرحله گل دهي از منطقه بجستان، واقع در استان خراسان رضوي جمع آوري گرديد و به روش تقطير با آب، اسانس گيري شد. اجزاي اسانس با استفاده از دستگاه GCMS شناسايي گرديدند. اثر غلظت هاي مختلف اسانس (mg/ml 50، 25، 12.5، 6.25) بر باكتري هاي استرپتوكوكوس موتانس، استرپتوكوكوس پيوژنز، استرپتوكوكوس سانگوئيس و اكتينومايسس ويسكوسوس به روش هاي ديسك كاغذي، چاهك (انتشار در آگار)، كاليبراسيون متداول، رقت در آگار و رقت در لوله ارزيابي شد. يافته ها: از ميان 35 تركيب شناسايي شده در اسانس، به ترتيب، βپينن (23.35%)، αمورولول (17/.11%)، αپينن (14.13%) و اوكاليپتول (1 و 8 سينئول) (13.25%)، اجزاي اصلي بودند. اسانس اين گياه تأثير بازدارندگي قابل ملاحظه اي بر رشد باكتري هاي مورد بررسي داشت. به طوري كه بيشترين اثر بازدارندگي از رشد، در غلظت mg/ml 50 مشاهده گرديد. استرپتوكوكوس موتانس (mg/ml 13.98=MIC، mg/ml 31.99=MBC) و استرپتوكوكوس پيوژنز (mg/ml 25.32=MIC، mg/ml 51.99=MBC) به ترتيب حساس ترين و مقاوم ترين باكتري در برابر اسانس گياه نوروزك بودند. نتيجه گيري: اسانس گياه نوروزك مي تواند به عنوان يك فرآورده طبيعي براي تهيه دهان شويه ها و به منظور كنترل بيماري هاي دهان و دندان مورد استفاده قرار گيرد

Background & Objectives: Salvia leriifolia Benth. is a native medicinal plant species of Razavi Khorasan province, which possesses valuable pharmacological properties including antimicrobial, antiinflammatory, antioxidant, analgesic and sedative activities. In this study (basic/applied), antibacterial activity of essential oils from S. leriifolia against anaerobic bacteria cause oralpharynx infections was investigated. Materials & Methods: Aerial parts of S. leriifolia were collected at flowering stage from Bajestan in Razavi Khorasan Province. Essential oils were obtained using stem distillation methods and were analysed by GCMS. Effects of different concentrations of essential oils (6.25, 12.5, 25 and 50 mg/ml) against Streptococcus mutans, Streptococcus pyogenes, Streptococcus sanguis and Actinomyces viscosus were evaluated by agar disk diffusion, holeplate diffusion, common calibrated, agar dilution and broth dilution methods. Results: Among 35 compounds identified in S. leriifolia essential oils, βpinene (23.35%), αmuurolol (17.11%), αpinene (14.13%) and 1,8 cineole (13.25%) were the main compounds, respectively. Essential oil of S. leriifolia had significant inhibitory effect on the growth of all bacteria in a dose dependent manner, so that maximum inhibitory effect was observed at concentration of 50 mg/ml. S. mutans (MBC=31.99 mg/ml, MIC=13.98 mg/ml) was the most sensitive bacterium and S. pyogenes (MBC=51.99 mg/ml, MIC=25.32 mg/ml) was the most resistance one. Conclusion: Essential oils of Salvia leriifolia can be used as a natural product in herbal mouthwashes to control oral pathogens.