ارتباط شيوه زندگي سالم با افسردگي و اضطراب در بزرگسالان اصفهاني

مقدمه: مطالعات اندكي در مورد ارتباط مجموع عوامل شيوه زندگي با سلامت روان، به‌ويژه در كشورهاي خاورميانه، انجام شده‌است. هدف: تعيين ارتباط مجموع عوامل شيوه زندگي با اضطراب و افسردگي در بزرگسالان اصفهاني. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي در سال 1392 بر‌ 3363 بزرگسال 70-19 ساله اصفهاني انجام شد. امتياز شيوه زندگي سالم با استفاده از اطلاعات دريافت غذايي، فعاليت فيزيكي، استعمال دخانيات، ديسترس رواني و چاقي محاسبه شد. براي ارزيابي اجزاي امتياز شيوه زندگي سالم از پرسشنامه بسامد غذايي 106- قلمي اعتبارسنجي شده، پرسشنامه GPPAQ (General Practice Physical Activity Questionnaire) و GHQ (General Health Questionnaire) استفاده شد. در ارزيابي شيوع اضطراب و افسردگي نيز معيار HADS (Hospital Anxiety and Depression Scale) مورد استفاده قرار گرفت. نتايج: شيوع اضطراب و افسردگي به ترتيب 2/15 و 0/30 درصد بود. افراد بالاترين امتياز شيوه زندگي سالم، پس از تعديل مخدوشگرهاي نهفته، 93% شانس كمتري براي اضطراب (30/0-02/0:CI%95, 07/0OR:) و 97% شانس كمتري براي افسردگي (11/0-01/0:CI%95, 03/0OR:) داشتند. همچنين، افراد غيرسيگاري در مقايسه با افراد سيگاري شانس كمتري براي اضطراب (89/0-47/0:CI%95, 65/0OR:) و افسردگي (82/0-48/0:CI%95, 63/0OR:) داشتند. افراد با سطوح پايين ديسترس رواني در مقايسه با سطوح بالاتر، نيز شانس كمتري براي اضطراب (16/0-10/0:CI%95, 13/0OR:) و افسردگي (12/0-08/0:CI%95, 10/0OR:) داشتند. همچنين، افراد با تغذيه سالم، در مقايسه با افراد با تغذيه ناسالم، 25% شانس كمتري براي افسردگي (91/0-61/0:CI%95, 75/0OR:) داشتند. نتيجه‌گيري: امتياز شيوه زندگي سالم با كاهش خطر اضطراب و افسردگي در بزرگسالان اصفهاني همراه بود. تغذيه سالم، ديسترس رواني و استعمال دخانيات از شاخص هاي مستقل پيشگويي كننده اختلال روانشناختي بودند.

Introduction: Association of a combination of lifestyle-related factors and mental health is less studied in earlier studies, especially in Middle Eastern countries. Objective: This study aimed to examine how combinations of several lifestyle-related factors is related to depression and anxiety in a large group of middle-age Isfahani population. Materials and Methods: In a cross-sectional study in 2012 on 3363 Isfahani adults (19-70 yr), a healthy lifestyle score was constructed by the use of data from dietary intakes, physical activity, smoking status, psychological distress and obesity. A dish-based 106-item semi-quantitative validated food frequency questionnaire (FFQ), General Practice Physical Activity Questionnaire (GPPAQ), General Health Questionnaire (GHQ) and other pre-tested questionnaires were used to assess the components of healthy lifestyle score. The Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS) was applied to screen for anxiety and depression. Results: The prevalence rates of anxiety and depression among study participants were 15.2 and 30.0%, respectively. After adjustment for potential confounders, we found that individuals with the highest score of healthy lifestyle were 93% less likely to be anxious (OR: 0.07; 95% CI: 0.02-0.30) and 97% less likely to be depressed (OR: 0.03; 95% CI: 0.01-0.11), compared with those with the lowest score. In addition, non-smokers had lower odds of anxiety (OR: 0.65; 95% CI: 0.47-0.89) and depression (OR: 0.63; 95% CI: 0.48-0.82), compared with smokers. Individuals with low levels of psychological distress had expectedly lower odds of anxiety (OR: 0.13; 95% CI: 0.10-0.16) and depression (OR: 0.10; 95% CI: 0.08-0.12) than those with high levels. Individuals with a healthy diet had 25% lower odds of depression (OR: 0.75; 95% CI: 0.61-0.91) than those with a non-healthy diet. Conclusion: We found evidence indicating that healthy lifestyle score was associated with lower odds of anxiety and depression in this group of Isfahani adults. Healthy diet, psychological distress, and smoking status were independent predictors of mental disorders. Conflict of interest: non declared