اثر تزريق ويتامين هاي A و Eبر انتقال غير فعال ايمونوگلوبولين G و برخي فراسنجه هاي خوني گوساله

سابقه و هدف: افزايش جذب ايمونوگلوبين هاي آغوز از عوامل مهم در سلامت گوساله است. ذخيره ويتامين A و E در بدن كم بوده وخوراندن آغوز كمك چنداني به افزايش آن نمي كند. با توجه به احتمال كمبود اين دو ويتامين در ابتداي تولد و نقش آنها در حفظ اپي تليوم ها از جمله مخاط روده و تقويت سيستم ايمني بدن اين مطالعه به منظور تعيين اثر تزريق ويتامين هاي A و E بر انتقال غير فعال ايمونوگلوبولين G، پروتئين كل، آنزيم آسپارتات آمينوترانسفراز و برخي فاكتورهاي خون شناسي گوساله انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه با استفاده از 12راس گوساله ماده نژاد هلشتاين تازه متولد شده در قالب يك طرح كاملاً تصادفي با چهار تيمار آزمايشي و سه تكرار انجام شد. تيمار هاي آزمايشي شامل تيمار شاهد: تزريق محلول نرمال سالين 9/0 درصد به ميزان 14 درصد وزن بدن، تيمار ويتامين A: تزريق 200000 واحد بين المللي ويتامينA ، تيمار ويتامين E : تزريق 300 واحد بين المللي ويتامينE ، تيمار ويتامينA+E : تزريق توام 200000 واحد بين المللي ويتامين Aو 300 واحد بين المللي ويتامين E به روش داخل عضلاني بلافاصله بعد از تولد و قبل از خوردن آغوز بودند. آغوز از دوشش اول ها جمع آوري و تا زمان استفاده فريز شد. بعد از تزريق، آغوز به ميزان 10% وزن بدن خورانده شد. نمونه گيري از خون قبل از تزريق، 3، 14 و 28 روز پس از تزريق از سياهرگ گردني انجام گرفت. غلظت ايمونوگلبولين G (IgG) سرم خون با روش الايزا اندازه گيري شد و فاكتورهاي خون شناسي شامل پروتئين كل خون، آنزيم آسپارتات آمينوترانسفراز، شمارش تعداد پلاكت ها، گلبولهاي قرمز و شاخص هاي آنها، هموگلوبين، هماتوكريت، گلبولهاي سفيد و شمارش تفريقي آنها مورد بررسي قرار گرفتند. داده هاي ايمونوگلوبين با رويهOne-way ANOVA و ساير داده ها با طرح اندازه گيري هاي مكرر در زمان با استفاده از نرم افزار آماري SPSS v. 21 تجزيه و تحليل گرديدند. يافته ها: نتايج نشان داد غلظت ايمونوگلوبولين G سرم خون بين تيمار ويتامين A با تيمار ويتامين E (بالاترين ميانگين) اختلاف معني دار (05/0 (P< داشت ولي با تيمار شاهد اختلاف معني دار نداشتند. زمان نمونه گيري (سن) بر ميزان آنزيم AST ، پروتئين كل، پلاكت، هماتوكريت، هموگلوبين و لنفوسيت اثر معني دار داشت. تيمار (گروه) اثر معني داري بر تعداد گلبول هاي سفيد و نوتروفيل ها داشت و تيمار شاهد، ويتامين A و ويتامين E با تيمار ويتامين A+E اختلاف معني دار داشتند. اثر متقابل زمان و تيمار مقدار هموگلوبين و هموگلوبين متوسط سلولي معني دار بود. تزريق ويتامين هاي A و E و تزريق توام روي ساير پارامتر ها اثر معني داري نداشت (05/0< (P. نتيجه گيري: در اين مطالعه تزريق داخل عضلاني 200000 واحد ويتامين A و 300 واحد ويتامين E قبل از خوردن آغوز تاثير چنداني بر غلظت ايمونوگلوبين سرم و ساير شاخص هاي خون شناسي نداشت.