اثرات جايگزيني سطوح كنجاله كنجد با كنجاله سويا بر مصرف خوراك ، قابليت هضم ، متابوليت هاي شكمبه ، فعاليت جويدن ، عملكرد پروار بره هاي نر پرواري

اين پژوهش به منظور بررسي اثرات جايگزيني كنجاله كنجد با كنجاله سويا بر عملكرد رشد، مصرف خوراك، قابليت هضم مواد مغذي، ميانگين و تركيب لاشه در بره هاي نژاد زل-تاب در قالب يك طرح كاملاً تصادفي با 5 تيمار شامل تيمار 1، 2، 3، 4 و 5 با صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد جايگزيني كنجاله كنجد با كنجاله سويا با 4 تكرار به مدت 90 روز انجام شد. وزن كشي دام ها هر 15 روز، مصرف خوراك به طور روزانه و با جمع آوري كل مدفوع در روز 50 تا 55 آزمايش، قابليت هضم ماده ي خشك و مواد مغذي نيز اندازه گيري شد. در پايان آزمايش دو تكرار از هر تيمار كشتار و لاشه هاي آن ها مورد ارزيابي قرار گرفتند. مقدار خوراك مصرفي روزانه، وزن و افزايش وزن روزانه، ضريب تبديل خوراك، كل مدت زمان مصرف خوراك و نشخوار و فعاليت جويدن دام بين تيمارهاي آزمايشي تفاوت معني داري نداشتند. قابليت هضم ظاهري ماده ي خشك، چربي خام و ماده آلي تفاوت معني دار داشتند و تيمار 4 بيشترين قابليت هضم ظاهري ماده خشك را داشت. با افزايش كنجاله كنجد نرخ عبور مواد جامد از شكمبه نسبت به تيمار 1 كاهش و در نتيجه زمان ماندگاري افزايش يافت. افزودن كنجاله كنجد در تيمار 5 نيتروژن آمونياكي را به طور معني داري افزايش داد. تيمارهاي آزمايشي بر عمق سينه، وزن خون، وزن چربي كليه و طول استخوان لگن لاشه معني داري بودند. نتايج نشان داد كه استفاده از جيره پايه و 75 درصد كنجاله كنجد جايگزين شده با كنجاله سويا به عنوان منبع پروتئيني بدون تاثير معني دار سبب بهبود قابليت هضم، افزايش وزن روزانه، ضريب تبديل و عملكرد پروار شد. به طور كلي مي توان در جيره بره هاي پرواري كنجاله كنجد را بدون اثرات مضر بر فراسنجه هاي توليدي و عملكرد پروار، در هر سطحي، جايگزين كنجاله سويا كرد. مقدمه:كمبود مواد خوراكي و هم چنين تخصيص بيش از 75 درصد از هزينه هاي پرورشي دام در تغذيه آن، چالش هايي را در راستاي تامين پروتئين حيواني مورد نياز جامعه به وجود آورده است لذا برآورد صحيح ارزش تغذيه اي مواد خوراكي دامي به ويژه منابع جديد پروتئيني مي تواند گام مهمي در تامين احتياجات دام و كاهش هزينه هاي پرورشي به شمار آيد. مكمل هاي پروتئيني از دو منشا حيواني و گياهي هستند و انتخاب آن ها تابعي از كيفيت و قيمت آن هاست. مكمل هاي با منشا حيواني به علت قيمت بالا و مسائل بهداشتي، به مقدار خيلي كم در جيره ي نشخواركنندگان مورد استفاده قرار مي گيرند.