عنوان مقاله :
عوامل موثر برتوانمندسازي كاركنان از ديدگاه شاغلان معاونت توسعه مديريت و منابع دانشگاه علوم پزشكي گيلان
پديد آورندگان :
نصيري پور، اميراشكان نويسنده استاد، گروه مديريت خدمات بهداشتي و درماني، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد الكترونيكي، تهران، ايران , , معبود مژدهي، زهرا نويسنده كارشناس ارشد مديريت خدمات بهداشتي و درماني، معاونت درمان دانشگاه علوم پزشكي تهران، دانشگاه آزاد اسلامي واحد الكترونيك، تهران، ايران , , معبودمژدهي، ابراهيم نويسنده كارشناس ارشد مديريت منابع انساني، معاونت توسعه دانشگاه علوم پزشكي گيلان، رشت، ايران ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1395 شماره 100
كليدواژه :
Guilan University of Medical Sciences , Resource planning , Perspective of staff , كاركنان اداري , نيروي انساني بهداشت و درمان , staff empowerment
چكيده فارسي :
مقدمه: در شرايطِ متغير امروزي، سازمان ها چاره اي جز بهره برداري مناسب از نيروي انساني ندارند بر اين پايه تنها عامل ايجادكننده تعادل در سازمان توانمندسازي كاركنان خواهد بود. توانمندسازي ابزاري است كه هدف هاي فردي را با هدف سازماني همسو كرده و اين باور را ايجاد مي كند كه پيشرفت سازمان منافع كاركنان را به همراه خواهد داشت.
هدف: تبيين عوامل مرتبط با توانمندسازي كاركنان از ديدگاه شاغلين معاونت توسعه مديريت و منابع دانشگاه علوم پزشكي گيلان.
مواد و روش ها: اين پژوهش مطالعه اي تحليلي وتوصيفي، از نوع مطالعات همبستگي بود. جامعه آماري دربردارنده كاركنان شاغل در معاونت توسعه دانشگاه علوم پزشكي گيلان به روش تمام شمار و با استفاده ازپرسشنامه استانداردتحقيق اسپرينترز انجام شد. براي تحليل داده ها ازآمارتوصيفي مانند توزيع فراواني، درصد و ميانگين و از آمار استنباطي مانند روش همبستگي پيرسون استفاده گرديد.
نتايج: بين همه متغيرهاي موثر بر توانمندسازي، رابطه مثبت و معني دار وجود داشت كه شدت آن به ترتيب شامل: احساس مشاركت(r=0.84 ,P < 0.05) ، احساس موثر بودن (r=0.82,P < 0.05)، احساس شايستگي (r=0.78 ,P < 0.05)، احساس داشتن حق انتخاب (r=0.76 ,P < 0.05) و احساس معني داري (r=0.58 ,P < 0.05) است. به طوري كه ديده مي شود متغيرهاي احساس مشاركت بيشترين تاثير را بر توانمند سازي كاركنان داشته كه مولفه هاي اين متغير به ترتيب مشتمل بر داشتن فرصت و آزادي عمل(r=0.74 P < 0.05)، استفاده از مهارت و استعداد (r=0.71 ,P < 0.05)، اهميت به ديدگاه افراد در سازمان (r=0.70 ,P < 0.05)، اهميت به كار گروهي (r=0.60 ,P < 0.05) و مشاركت در تصميم گيري هاي مرتبط با وظيفه (r=0.50 ,P < 0.05) بوده و استفاده سازمان از سبك مديريت مشاركتي(r=0.60 ,P > 0.05) معني دار نبود.
نتيجه گيري: از مولفه هاي بررسي شده احساس مشاركت با ديگران بيشترين همبستگي را با توانمندسازي كاركنان داشت. كه دراين ميان مولفه آزادي عمل داده شده به كاركنان تاثيرگذارتر بود.
چكيده لاتين :
Introduction: Given the variable conditions today, the organizations have no choice but utilization of human resources based on empowerment as the only influential factor in the balance making. Empowerment means that individual goals align with organizational goals and creates the respective belief.
Objective: This research has been done with the aim of defining the factors associated with empowerment of employees.
Materials and Methods: This research is a correlational, descriptive analysis. The statistical group includes employees in the Development Affairs of Guilan University of medical sciences and the study was carried out through census and using Spreitzer PEQ questionnaire. To analyze the data, descriptive statistics such as : frequency distribution percentage and mean, inferential statistics like KS and Pearson tests were used.
Results: There is a positive and significant relationship between all the effective variables and empowerment including : “Sense of partnership”(r=0/84 , P < 0.5), “The feeling of being effective”(r=0/82 , P < 0.5), “The feeling of competence” (r=0/78 , P < 0.5), “The feeling of having the right to choose” (r=0/76 , P < 0.5) and “Significant sensation”(r=0/58 , P < 0.5). The most significant impacts on contributing variables which empower employees were as follows: having the time and “freedom of action”(r=0/74 , P < 0.5), “Use skill & talent” (r=0/71 , P < 0.5), “The importance to the opinions of employees in organization”(r=0/70 , P < 0.5), “The importance of teamwork” (r=0/60 , P < 0.5), “Participation in the decision of leaders associated with the task”(r=0/50 , P < 0.5). The use of participative management style (r=0.60 , p > 0.05) was not found to be significant.
Conclusion: Among the components, sharing with others has the highest correlation with the feeling of empowerment, and giving freedom to the staff was more effective on empowerment.
Conflict of interest: None declared.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي گيلان
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي گيلان
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 100 سال 1395
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان